Gedichten. Deel 1. Teksten

[557] (Herinnert gij u nog het zoete uiten)^(aant.)

Herinnert gij u nog het zoete uiten
waaraan wij onze ziel gingen te buiten
o lied, dat met de dood moet sluiten.

Wij lagen mond aan mond en nochtans gingen
de lichamen uiteen voor immer, immer.
O bloed, dat vloeien moet naar buiten.

Maar ergens zullen deze stroomen stuiten,
vormend elkanders eeuwige fonteinen.