Gedichten. Deel 1. Teksten

[471B] Embryo
I^(aant.)

Wij stonden huid aan huid
met geschrokken beenen
en vlijmende keelen.
Het sneeuwde besluit.
Menigvuldig voornemen
brak de ruit
der innerlijkheden,
nu de tijd
volliep van zooveel
weelde op eenen:
een vurige oven
zonder sterven,
een uitverkiezen
van holten en liezen
in alvermogen
en naamverliezen
en duizend regenbogen
getrokken over elkanders land.
Wij stonden hand in hand.