Gedichten. Deel 1. Teksten

[478B] Muur^(aant.)

Je lag half over een muur
te neuriën.
Het was het oude uur.
Ik zag dezelfde poriën
in huid en steen.
Dezelfde grondstof naar het scheen.
Met evenveel caloriën.

En evenveel ontroeringen
bijeen.

Beneden vouwde het water
voorhangen, hoeken en vlakken.
Daar liepen wij later
onder onszelve heen.

De droom heeft zijn temperatuur
en wisselstaten.
Hij wordt meermalen wakker
en slaapt in bij het strakke vuur.

Wij vormden zijn structuur
met onze zware gelaten
en het eendrachtig praten,
dat nacht werd op den duur.

Maar de verklaarde morgenstraten
stonden nog in de kleur
binnen mijn oog overgelaten.
In zelfde geuren en figuur.