Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 166]

[351] December^(aant.)

Het is dezelfde December
van je dood.
You don't remember...
Weer ligt die straat
aan beide einden
in mist gevat;
geen ander gaat
voorbij, dit kwaad
met zijn gelaat
verhinderende:
het onheil vat
post in mijn lot.
Ik sta verstard.
O deur, bestemde
voor komst en keer
in liefde's blinde
armenpaar,
ik ga u binnen
als breker in
wildvreemde huizen,
wederzin
opent zijn sluizen
op mijn klim.
Ik sta te suizen,
bloed uit, bloed in.
Het oude duister
wil dat ik luister
naar zijn geheim
van nacht's gekende
slaapfestijn,
het fluisterende...
maar het kan niet zijn:
ik ben beneden
het laagste peil
van zin en rede,
ik ben beneden
mijn levensreden,
trede voor trede

[p. 167]

 

wordt in mij groot

40

een hamer, hamer.

 

Is dit de kamer?

 

Dit is December,

 

die van je dood.

 

You don't remember...