Gedichten. Deel 1. Teksten

[253B] Dans^(aant.)

Ik blijf u binnen mij bereiken
met stilten die u overreiken,
woorden, ontdaan van zon en maan.

Zij willen met u zijn vergaan.
Maar zij bezitten naar de zijde
van licht en lucht nog mijn bestaan -

en moeten weer bij u vandaan;
weifelend tusschen de twee rijken,
vangt hun verloren dansen aan:

zonder oorsprong, zonder einde,
binnen het rhytme van ons beide,
dat geen lichaam meer vinden kan.