Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 128]

[279] H.v.B.^(aant.)

In dit huis van bewaring
houdt niemand meer bij ons de wacht.

In dit huis van bedaring
ontketenen zich vloek en klacht.

In dit huis van bezwaring
gewogen maar te licht geacht.

In dit huis van beharing
wordt vlijmscherp onze ziel ontvacht.

In dit huis van bestaring
o leege, leege sterrenpracht.

In dit huis van verklaring
tuimelt de dag in de nacht.

In dit huis van verjaring
worstelt de dag met de nacht.

In dit huis van vervaring
ontdoet de dood ons ongedacht
van elke angst, onder zijn lach
liggen wij als een lam zoo zacht
verloren voor zijn overmacht;
in dit huis van bewaring.