Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 110]

[244] (In deze morgen zonder schuld)^(aant.)

In deze morgen zonder schuld
gevat in het geduld der dooden
voel ik mij van het vers vervuld,
dat uw geheim geheel onthult,
gij komt gelijk een bloem naar boven.

Gij hebt mij in uw nacht geduld,
ik had u voor het donker noodig,
nu is het leven overbodig
want mijn gedicht
verzadigt zich
aan licht uit uwe hoven.