Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 104]

[232] Jan Toorop^(aant.)

Lijnen, ik laat u niet meer los,
voor dat ge deze handen legt
tot een gebed, dat recht
den hemelen gewordt.
Vóór dat ge deze vrouwenborst,
de kleinste die ik zag,
ten offerande heft
in eene spitse hand,
met eendere adel van verlangens los.
En vóór ge deze Christus kruist
tegen de einders van de slanke stad
zóó mathematisch juist
dat ze in al zijn stralen ligt gevat.