Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 44]

[86] (Het spel, dat kranke zinnen spelen,)^(aant.)

Het spel, dat kranke zinnen spelen,
die onder elkaar den dood verdeelen.

Lachend begaan om wat nog weet
de ziel van een, die speelde met

leven en licht zoo zuiver als
de wind met bloemen en zomergras.

Een door het einde ingenomen
aflaten van wat zijne droomen

vermochten over stof en steen,
hangt er een ziel te midden van

het spel, dat kranke zinnen spelen,
die onder elkaar den dood verdeelen.