Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 11]

[11] De zwijgende rivier^(aant.)

'k Ben thans vertrouwd met 't water van den Rijn,

ik zie het kortjes langs mijn boezem glijen,

waar 'k lig in droome-land verloren;

eind'loos trekken schepenrijen.

het schuivende water volgt breed zijn weg,
een zwijgend voortspoeden naar zee;
meevoerend een stilte, die tot mij spreekt,
als droeg het een lang, diep geheim met zich mee.