Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 10]

[10] 't Leege huis^(aant.)

Zij draait de wekker knarsend op
en hijscht zich naar de bedsteê op
en ligt lang in den nacht...
Zoolang dat lange in de nacht
is heel haar leven ééne wacht

maar kil en grijs

de and're dag

ziet stom haar in de oogen;

leeg is haar leven heengegaan,

leeg zal zij telken avond
voor de bedrand staan,
totdat een leege kist

haar hulsel zal omsluiten;

- want 't hoort toch immers zoo
alle menschen gaan toch dood -
Niets schoons: geen zon,

geen bloem, geen kind

kon z' ooit als 't hare
in liefdeomarmen, warmen;
zij worstelt met den leegen tijd,
die door zijn massa

onerbarm'lijk met haar speelt

en alles in dit oude huis
klaagt leeg om 't niets
waarin het is gevangen
en starend starend
met verglaasde oogen
waar niets in leeft
zal deze tijd nog

jaren hangen...