Biographisch woordenboek der Nederlanden. Bijvoegsel

[Hendrik Damen]

DAMEN (Hendrik), te 's Hage geboren, werd na loffelijk afgelegde examina in den jare 1744 tot heelmeester bevorderd, en heeft zoowel door zijne uitgebreide praktijk in die stad, als ook in de provintie, ten gevolge zijner aanstelling tot 's lands heelmeester en operateur, een welverdienden naam verworven heeft.

Sedert 1750 tot hoofdman en 1754 tot Decanus van het Collegium Chirurgicum verkozen zijnde, bleef hij tot aan zijnen dood in die betrekking werkzaam.

Na eene 36 jarige praktijk, en dus op reeds gevorderden leeftijd, werd Damen genoodzaakt eene vrij hevige polemiek te voeren, betrekkelijk de bezwaren die velen uit het publiek inbragten tegen de maatregelen die er van wege het collegium chirurgicum behoorden genomen te worden tegen zekeren Jacques Raijnaud, die, uit Frankrijk herwaarts overgekomen, ofschoon geen geneeskundige zijnde, een onfeilbaar geneesmiddel tegen den kanker en de kankerachtige verzweringen beweerde te bezitten.

In weerwil der verbodswetten tegen de onbevoegde uitoefening van eenigen tak van geneeskunde, had deze Raijnaud verscheidene lijders behandeld, en werd er van deze geneeswijze, door advertentiën in de Haarlemsche- Rotter- damsche- en Haagsche Couranten van dien tijd, grooten ophef gemaakt.

Velen toch, zoo als thans nog het geval is, dweepten niet

[p. 214]

dien vreemdeling, en beschermden hem op alle mogelijke wijze.

Het Collegium Medicum et Chirurgicum genoodzaakt zijnde hem deswege te achtervolgen, leden beiden veel tegenstand, vooral door P. Lijonnet en A. Perrenot, die, blijkens het register der notulen van het laatstgenoemde chirurgische collegie, de genees- en heelkundige faculteiten, meer dan 3 jaren, (van 1777 tot 1780), bezig hielden.

Op al deze advertentiën in de nieuwsbladen verscheen er in 1779 eene in druk uitgegevene verdediging van de collegiën der Haagsche Doctoren en Chirurgijns. Maar dit middel, hoezeer in gematigde bewoordingen opgesteld en voor den druk door eenige regtsgeleerden nagezien, mislukte, en ging van kwaad tot erger; want in 1780, trad Mr. P. Lyonnet secretaris der cijfers van H.H.M. in eene verhandeling over het geneesmiddel van Jacques Raijnaud enz. 's Hage bij H.H. van Drecht 1780; openlijk tegen gemelde verdediging te velde en ontzag zich niet, in zeer scherpe bewoordingen, het crediet der gevestigde genees- en heelkundigen te ondermijnen.

Dit was te veel. H. Damen nam den handschoen der faculteit zoo onwaardig toegeworpen op en schreef, zijne Heelkundige waarnemingen aangaande de gezwellen bekend onder den naam van Tumores Cystici, voorafgegaan door een voorberigt (groot 40 pag.) dienende tot bescheidene wederlegging der onbescheidene lasteringen door den heer mr. P. Lijonnet, in zijn onlangs uitgekomen werk genaamt verhandeling over het geneesmiddel van Jacques Raijnand enz. 's Hage bij C. Plaat 1780. Hiermede schijnt deze strijd geëindigd te zijn, want uit het register der notulen blijkt het dat het collegie der chirurgen niet verder bemoeijelijkt is geworden. J. Raijnaud verliet de stad en beide polemici zijn eenigen tijd daarna overleden.

H. Damen had 3 kinderen. Eene dochter, gehuwd met den procureur van Brakel, en twee zoons, waarvan de oudste, Johan Christiaan als heel- en verloskundige 's vaders voetstappen volgde en Pieter, die als advocaat voor den Hove van Holland en West-Friesland de roem der balie was en eene zeer aanzienlijke juridische praktijk uitoefende.

Part. berigt.