Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Cativolcus of Cattivolvus]

CATIVOLCUS of Cattivolvus⁽¹⁾, ten tijde van Caesar, Koning of Vorst over de helft van het land der Eburonen, die, tusschen Rijn en Maas, een gedeelte van het tegenwoordige Limburg of Gulikerland bewoonden, trad in het jaar 53 voor Christus, op raad van Ambiorix, den Koning van de andere helft der Eburonen, in verbond met Indiutiomar, Opperhoofd der Treviren, en ontsloeg zich van het juk der Romeinen. Zij, die tevens andere Germanen te hulp riepen, behaalden aanvankelijk groote voordeelen op de Romeinen, maar in het volgende jaar werden de Eburonen, bij hunnen landarbeid verrast en een aanzienlijk getal gevangen genomen, terwijl Ambiorix ter naauwernood, het gevaar om door hem gevangen te worden genomen, ontkwam. Cativolcus thans gedrukt door de jaren en rampen, welke hij niet kon torschen, vervloekte zijnen raadsman en vergiftigde zich met het sap of de beziën van den taxis, een geboomte toen zeer menigvuldig in Gallië en Germanië⁽²⁾.

(1) Deze laatste spelling is allerwaarschijnlijkst de ware, zijnde alsdan de Latijnsche vorm van eenen Duitsche naam, die Wolf der Katten beteekent

(2) Het is zonder twijfel deze Cativol eus, uit wien de verdichter der Kroniek van Klaas Kolijn zijnen Kattenwald heeft gehaald, die als Opperhoofd der Batavieren het verbond van vrede en vriendschap met Caesar zou hebben gesloten. Het is onbegrijpelijk, dat nu de onechtheid dezer kroniek zoo voldingend bewezen is. deze Kattenwald in vele Vaderlandsche Geschiedenissen, zooals bij Engelberts Gerrits, nog als een historisch persnon voorkomt.

[p. 243]

Zie Caesar, de Bello Gallico, V. 24, 26, VI. 31; van Loon, Aloude Holl. Hist. Dl. I. bl. 24-26; Kok, Vaderl. Woordenb; Arend, Algem. Geschied. des Vaderl., Dl.I, bl. 61-70.