Zutphens liedboek

[p. 104]

[19. Ick sal end ick moett scheiden]^*

I^I
Ick sal end ick moett scheiden,
bedroůett is al mien moett.
so schach mir ny so leyde,
ick hape sal¹ werden eins² gůtt.
ick en hebbe in ein halff jare
mienn lieffken ock niett gesehenn.
ain schnewitt hemtien³ drachtt sie ferv̊v̊are
end tv̊vie bronn ockens clare,
dar zv̊v̊ ain rotter můndtt.

II^II
Ain lieffkenn had ick verkaeren,
van důgdenn was sie schlechtt.
ich meinde ich was die liefste,
datt had sie my to gesagtt.
die lieffte die sie dragett,
al for den ogen mien,
ich hebe gedientt op loessen bamen;⁴
sy sachtt, sie wol ghen lieffer haeffen!
adde, ick far dar henn.
Alre liefste etc.⁵

⁺III^III
Sůette lieffken, en wiltt niett sorgenn
datt ich eůch sal faren laen.
grotte lieffte drag ich verborgenn,
ick en dor niett to iv̊v̊ ghan.
datt ick v̊v̊ gerne sprecke
datt breckett datt harte mien;
sůtt lieffken, west my gestedich,
ick wil niett van iv̊v̊ scheiden,
ghy sintt die liefste mienn.

IV^IV
Alre liefste, sal ich fan iv̊v̊ scheiden,
lanncktt my her v schnewitzer hant.
dat vns got wil geleiden,
ich far inn ein ander lanntt.
So far ick aeffer die heyde,
al ist die winter kalt,
bron roet will ick my kleiden:
mien leiff end ick moett scheiden,
dar zv̊v̊ drinckt myr gev̊v̊altt.

* (H. blz. 108-109)
Inhoud
Afscheidslied. Een minnaar moet van zijn geliefde scheiden. Hij heeft haar al een hele tijd niet meer gezien. Ze heeft hem wel trouw beloofd, maar ze heeft haar hart ook aan anderen gegeven. Hij verklaart dat hij nog steeds van haar houdt. Hij beveelt ze in Gods hoede aan.

I 2 bedroůett: verdrietig; moett: gemoed; 3 schach: geschiedde; 4 hape: hoop; 7 hemtien: hemdje; 8-9 kenmerkende eigenschappen van de ideale vrouw.

1 H.: tsal.

2 id. niet opgenomen.

3 id. hantjen.

II 10 verkaeren: uitgekozen; 11 ze deugde niet erg, ze ging met anderen mee; 13 to gesagtt: beloofd; 14-15 de liefde die ze voor anderen heeft, toont ze zelfs als ik erbij ben; 16 gedientt: in liefde beantwoord; loessen: los; bame: mnl. bome = bodem; 17 haeffen: mnl. hoven, oostmnl. haven = een schuilplaats aanbieden, haar hart schenken, in haar hart sluiten.

4 id. waen.

5 id. niet opgenomen; het is mogelijk het begin van strofe IV, die oorspronkelijk hier had moeten staan. Achter ‘etc.’ staat het teken *. Dit wordt voor ‘Alre’, het beginwoord van strofe IV, herhaald met de aanduiding erboven ‘datz’. Voor H. was dit waarschijnlijk de reden om de door ons met III en IV aangeduide strofen te verwisselen.

+ 21r

III 19-27 hij verzekert haar nog steeds zijn liefde. Hij smeekt haar tegen beter weten in hem trouw te blijven; 20 faren: laten gaan; 22 dor-ghan: ik durf-gaan. Hij vreest dan weer met haar ontrouw geconfronteerd te worden; 23 ik zou ze graag spreken, maar het is zinloos; 25 gestedich: trouw.

IV 29 lanncktt: geeft, reikt; schnewitzer: vast epitheton bij hand; 32 heyde: veld; 33 het trekken naar de geliefde is een kwestie van het voorjaar en de zomer. Dan komen de gevoelens van liefde los. De winter is de tijd van het liefdesverdriet; 36 drinckt: dwingt; gev̊v̊altt: geweld, de macht van de versmade liefde.

[p. 105]

Concordanties en melodieën

3. Hs. Brussel Ms. II 144 blz. 92r; Hs. Berl. Mgf 752 nr. 98; Hs. Berl. Mgq 719 nr. 62

4. Frankf. Ldb. Ambras nr. 169

+ 20v