Zutphens liedboek

[p. 98]

[17. Ich drage inn miennen hartte]^*

I^I
Ich drage inn miennen hartte
mien lieden, ist also grott,
fann den awenntt to den morgen
derwonntt bin ich toe der doett.

II^II
Ich darff des nemans klagen
wes liedett datt hartte mien,
alleine moett ich datt dragen,
aůch leider, ich finde gein trost.

III^III
Trost wil ich ann or sůchen
die my niett aff sall gaenn,
in drůck end aůch inn lieden
sal sie my wal bystaenn.

IV^IV
Nv̊v̊ will ich wederůmb
trv̊v̊ holden wes tot denn doett,
so mach ich freůntschaff forv̊v̊ervenn,
hyr nachmals blyschap groett.

V^V
Aůch blyschap sonder minnen
heft sie my faecke gedaenn,
als ich was vtt oren ogen
so was ick al ferradenn.

VI^VI
Sie was inn minnen ogen
gleich die sůnne intt woltt,
mer achter minen růcke
als ain verdorenntt holtt.

⁺VII^VII
Hoer loese netken kann sie spreyden
so dick end mennichfoltt,
mytt allen winden kann sie weyenn
ghleich die wederhan thůtt.

VIII^VIII
Ich will des niett geloeffenn,
hett wirtt my facke gesagtt,
woe datt ist al ferlaren
datt man ann creatůren lecktt.

IX^IX
Ich will¹ des niett geloeffen,
ich dede minn selffes raett;
des binn ick nv̊v bedragen,
aůch leider, hett ist to laett.

X^X
Diett liedeken ist gesonngen,
aůch, wilt ditt wal ferstan,
so nemptt daer an exempel
wo man diett sal vme ghaen.

* (H. blz. 114-116)
Inhoud
Liefdesklacht. De minnaar klaagt over de ontrouw van zijn geliefde, die hem in de steek gelaten heeft en met anderen omgang heeft. Hij hoopt echter troost te vinden bij een andere, die hem dan niet meer zal teleurstellen.

I 2 lieden: liefdesverdriet; 4 derwonntt: de blik van de geliefde heeft het hart van de minnaar gewond.

II 5 darff: behoef, kan; 8 aůch leider: och helaas; trost: leniging van mijn verdriet.

III 9-10 trost: de minnaar wil een andere zoeken, bij wie hij dan troost kan vinden; 10 aff-gaenn: ontrouw worden.

IV 13 nv̊v̊: in mijn nieuwe toestand; 14 wes: tot; 15 freůntschaff: liefde; 16 nachmals: later. Bedoeld is hier waarschijnlijk in het hiernamaals.

V 17: blyschap: vreugde, geestelijk genot; minnen: lichamelijke liefde; 18 gedaenn: verschaft; 19-20 zodra ik weg was dacht ze niet meer aan mij.

VI 21-24 zodra ik ze zag, deed ze vriendelijk, maar ik had mijn rug nog niet gekeerd of ze voelde niets meer voor mij; holtt: stuk hout.

+ 19r

VII 25 loese: trouweloos; netken: net; spreyden: uitwerpen, uitspreiden; 26 dick: dikwijls; mennichfoltt: op zo uiteenlopende wijze; 27-28 zij is net zo wispelturig als de weerhaan.

VIII 29-32 ik heb aan alle waarschuwingen geen waarde gehecht; 31 ferlaren: verloren; 32 creatůren: schepsels; lecktt: waarschijnlijk mnl. leggen: besteden aan, ten koste leggen.

IX 34 raett: ik hielp mezelf, ik zorgde voor mezelf; 35 bedragen: bedrogen.

1 H.: wolde.

X 37-40 de epiloog bevat de traditionele raad van de minnaar aan zijn lotgenoten; 39 exempel: voorbeeld; 40 wo: hoe; diett: dit, d.i. het verdriet om het verlies van een geliefde; vme ghaen: vermijden, voorkomen.

[p. 99]

Concordanties en melodieën

1. Hs. Leiden (Souterl.) nr. 24

Literatuur en bundels

1. G. Kalff blz. 324; Lenaerts blz. 78

+ 18v