De zingende kruijer

Zich vermakende met een aantal fraaije Liederen, welke veel gezocht en gezongen worden. Alle op bekende en aangename wijzen.

Kermislied.

Stem: Hoe zoet is 't, enz.

De kermis is een droevig feest,

Een feest der ijdelheid,

Hoe menig mensch word dan een beest,

En jammerlijk verleid!

Wat is er menig kermisheld

Op 't kermisfeest ter neer geveld,

Verwoest, verwoest, verwoest.

De kermis is een droevig feest,

Een feest der ijdelheid;

Ach wat regeert de booze geest

Op zulk een booze tijd!

Hoe menig danser heeft er wel

Van 't speeltuig naar de naare hel

Gedanst! gedanst! gedanst!

Ik wil niet mee ter kermis gaan,

Naar kermis volgt het kruis,

Ik hou niet van die gladde baan,

En daarom blijf ik thuis,

Die gaan wil gaat maar ik gaan niet,

Ik kom niet op het grondgebied

Van Baal, van Baal, van Baal.

[p. 36]

4

'k Hoor liever op mijn Libanon

 

Van zoet en zacht gevlei,

 

Van Orphius en Amphion,

 

Hier aan het scheeprijk Y:

 

Den een die zingt, den âar die speelt,

 

Wie is het die de tijd verveelt,

 

Geen mensch, geen mensch, geen mensch.

 

 

5

Hij die een vriend van kermis is,

 

Van zulk een kermis houdt,

 

Die gaat vrij naar de kermis,

 

De harst leid al in 't zout;

 

Maar weet gij wel wat dat ik weet,

 

Wie van die kermis 't harst niet eet,

 

Ik niet, ik niet, ik niet.

 

 

6

De vrolijkheid het hart verheugd,

 

Zoo roept een and're vol,

 

't Is waar, maar maakt de kermisvreugd

 

De hoofden niet op hol?

 

Van buiten en van binnen nat,

 

De volle beursen leeg en plat,

 

O ja, o ja, o ja.

 

 

7

De kermis komt maar eens in 't jaar,

 

Zoo zingt een kermisklant,

 

Ja, kermisgast, dat is ook waar:

 

Maar stond uw huis in brand,

 

Al was het dan maar eens in 't jaar,

 

Zoo liep uw huis doch groot gevaar,

 

Gij ook, gij ook, gij ook.

 

 

8

De Botermark, het Leidsche plein,

 

De groote Oliphant,

 

Die daar verkeerd kan spoedig zijn

 

In 't warme Peperland;

 

De treurgalm die volgt achter na,

 

Ziet dat gaat naar Batavia,

 

O wee, o wee, o wee.

[p. 37]

9

Een ander wederom die vind

 

In 't kermisfeest geen kwaad;

 

Wel mensch, zijt gij zoo steeke blind,

 

Dan is er weinig raad,

 

Hij die geheel niet zien en kan

 

Die is gewis een blinde man,

 

Een mol, een mol, een mol.

 

 

10

De een roemt op Pinetto's tent,

 

En die op Magiton,

 

Maar zeg, is dat geen slegte vent

 

Die 't brood met toov'ren won;

 

Ik ben niet voor die toverij,

 

Ik zing veel liever aan 't Y,

 

Verblijd, verblijd, verblijd.

 

 

11

Een ander prijst de witte Beer,

 

De Leeuw, Leeuwin en Vos,

 

't Is wel, maar raakt dit beesje weêr

 

Eens van zijn touwen los,

 

Dan lijdt gij zeker overlast,

 

Dan gaat de Leeuw op u te gast,

 

Op u, op u, op u.

 

 

12

Een derde zegt ik ben nog jong,

 

De jeugd die voegt plaizier,

 

Wel jongeling met eenen sprong

 

Springt gij misschien in 't vuur,

 

Spreek nimmermeer zoo los en stout,

 

Want mooglijk wordt gij nimmer oud,

 

Mijn vriend, mijn vriend, mijn vriend.

 

 

13

Wij houden van geen tovertaal,

 

Wij kiezen 't scheeprijk Y,

 

Daar zingt het vinkje van de taal,

 

Van Canaäns lekkernij;

 

Of 't een of ander zoet gedicht,

 

Dat hem en ook zijn buren sticht,

 

Verblijd, verblijd, verblijd.

[p. 38]

14

Doch zoo gij nog, o kermisheld!

 

Wilt naar de kermis gaan.

 

Zoo loopt dan met je overgeld,

 

Daar pofferkramen staan.

 

Smul poffertjes bij pofferbuur,

 

Dan zit gij bij een warm vuur,

 

En droog, en droog, en droog.

 

 

15

Maar zulke kaakjes, waarde vrind!

 

Als Mie bakt, eet ik graag;

 

Gij moest eens voelen hoe gezwind,

 

Zij rollen naar de maag.

 

Hebt dank, mijn vriend! 't was onverwacht,

 

't Geen Hille ons zoo vriend'lijk bragt,

 

Vaart wel, vaart wel, vaart wel.