Yang. Jaargang 24

[p. 78]

Nieuwe Yangprijs voor Koen Peeters

Koen Peeters (1988)
© Fotostudio Gino Campens/Kris Kuypers.

Sinds 1985 was de traditionele prijs van het tijdschrift Yang niet meer toegekend, omdat de nieuwe redactie liever geen kartonnetje meer uitdeelde en sponsors zocht. Omdat de prijs toch een respectabele traditie heeft met winnaars als Fernand Auwera, Herman De Coninck, Johan Anthierens, Paul de Wispelaere, Greta Seghers, Walter Van den Broeck, e.a. wil de redactie haar nieuw leven inblazen. Met de Nieuwe Yangprijs beoogt zij een debuterende of onderschatte auteur - zonder genre-onderscheid - te bekronen en in de publieke belangstelling te brengen. Zo kan de prijs in het al te versnipperde en overvloedige prijzenfestival in Vlaanderen toch een duidelijke functie hebben.

Op zaterdag 29 oktober werd op Happening '88 de eerste Nieuwe Yangprijs van 25.000 fr. uitgereikt aan de jonge Vlaamse prozaïst Koen Peeters voor zijn debuutroman Conversaties met K. (Meulenhoff/Kritak, 1988). Peeters studeerde communicatiewetenschappen en antropologie te Leuven. Fragmenten uit zijn boek verschenen eerder in Yang en NWT.

Lut Missinne licht het bekroonde boek in dit nummer van Yang toe. In het juryrapport verantwoordde de redactie haar keuze uit de recent verschenen Nederlandstalige literatuur als volgt: ‘In dit debuut van Koen Peeters waardeert de redactie vooral de originele verweving van humor en ernst, van koele afstandelijkheid en onverwachte lyriek. Door een voortdurende afwisseling in vertelperspectieven en stijlregisters, slaagt Peeters erin een “bekende” ge-

[p. 79]

Kaft van Conversaties met K.

schiedenis (het koloniale verleden, de expo '58, de filatelie, de termen te Oostende) op een nieuwe en onbekende manier te belichten.

De vele erudiete verwijzingen naar de geschiedenis, de biologie, de plantkunde, enz. zorgen ervoor dat het verhaal een ruimere dimensie krijgt: het gaat bv. niet zozeer om wat België met zijn kolonie gedaan heeft, maar om wat de mens met een onontgonnen, nieuwe realiteit kan doen. In dat kader past het spel van Peeters met de taal: op een ludieke manier heeft hij het in zijn Conversaties met K. immers over de macht van de taal om iets te benoemen, iets nieuws een naam te geven. Ook zijn eigen taal en zijn eigen roman worden betrokken in dat spel. De ingebouwde relativering van het schrijverschap werkt verfrissend, ook al is ze soms wat al te nadrukkelijk aangebracht.

Conversaties met K. is blijkbaar met veel plezier geschreven. Vooral in de uitvoerige etalering van details voelt men de schrijver die plezier heeft in zijn werk, en die toch niet vervalt in het schrijven-om-het-schrijven. De problemen die Peeters behandelt, zijn ernstig en belangrijk; de manier waarop hij dat doet, is satirisch-amusant. Voor die knappe mengeling van diepgang en helderheid wil de redactie de debuutroman van Koen Peeters bekronen met de Nieuwe Yangprijs 1988.