Watapana. Jaargang 3

[p. 28]

[Gedichten Jack van Elburg]

Regen over Curaçao

gisteren nog leek mijn eiland
vervuld van ironie, doordrenkt
van haar eigen leed, de zon.
- haar littekens waren schrale wonden

rul en voldragen van haar eenzaamheid

de zon teisterde haar gehavend gelaat,
haar uitgedroogde borsten, bronnen van pijn.
eerder dan gisteren is het ver hiervandaan begonnen
- in de avond, milde schaduw van

de nacht, likte zij haar wonden

vandaag is mijn eiland
glimlachend opgestaan uit de nacht
wat deerde haar nog de zon van gisteren
- nu haar flanken glimmend nat zijn en

Aeolus weer drinkt aan haar borsten!

Toekomst

Hoorde ik je stem
tussen razendsnel
ten hemelgroeiende cactussen
of tussen trage dividivi-bomen?

Hoorde ik je stem
in de wervelingen van
verkrampte werelddelen
of tussen schaterende chuchubi's?

Je verscholen woorden
rolden aan over het strand;
toen je ze prijs gaf,

om eeuwig door te klinken
vanuit de vensters van de dag
met uitzicht op fabrieksschoorstenen.

JACK VAN ELBURG