Watapana. Jaargang 3

[p. 29]

Continuüm II

in deze verre nachten
verzwijg mijn ballingschap!
zie ik jou
onverschillig de zeeën verlaten
verlaten
opdat ik mijn stervensuur vergeten zal

deze bijeengestorven nachten:

hoe eenvoudig is een cayenabloem
zij overweldigt mijn laatste twijfels
als ik jouw zeeën zoek

ik zoek jouw zeeën
opdat ik niet zal sterven
in een koud land

en ik zie jou
je ademt mijn ogen toe
in bloed
mijn oogbloed
bloed van mijn hersenen

kloppend als je wilde zeeën
een laatst verzoeken
om deze zeeën
waarin jij zwemt
met zachtheid en mij roepend

Ll. R. NARAIN

28/29 jan. 1971