Parque del retiro, Madrid
aan Chila
een vingerafdruk van je gevonden
en zacht ‘Preciosa’ fluisterend
Als tegen de middag de zon hoog en warm begint te schijnen komen de mensen als vogels naar het park en zoeken een plaats uit op een van de banken onder de bomen of op een terras langs de vijver, waarin anderen weer spelevaren in kano's of roeiboten. Uren blijven ze in de schaduw zitten praten, ver van het geluid van een wereldstad, het geluid van de wereld, de mensen; zitten ze daar te roken, een schaal olijven, een glas schweppes de limón, tot hun maag en hun heimwee naar de drukte, naar hun huis, hen op doet staan, afrekenen met de kelner en al pratend terug voert naar de stad aan de voet van de heuvel, het centrum waar de mens verloren raakt in stoplichten, zebrapaden, etalages en restaurants.
CAREL DE HASETH
Auteursrechtelijk beschermd