Watapana. Jaargang 1

[p. 8]

[Gedichten Luis H. Daal]

I
Kraamkamer

De weeën zwollen aan; het water brak...
Twee wonden gaapten mij nu aan:
haar open mond, die hijgend sprak,
maar, hijgend, nog verzweeg de pijn
die uit haar andere wonde gutste,
maar waaruit ook, te zelfder tijd,
nieuw leven, jong en ongerept,
opwelde uit de levensbron...

Luis. H. Daal

II
Verbondenheid

Van onbeschrijf'lijk rood
doortrokken, kwam de moederkoek
mij, trillend vol van leven
en glimmend, achterna...
En onze wegen scheidden zich
toen vlijmend koude staal
de nog lauw-warme navelstreng
in tweeën klief!
Voorbij waren de donk're dagen
waarop de moederkoek
mij voedsel en laaf'nis schonk.

Ik worstelde en mij wegbanend
langs de doorgang
naar het lonkend' leven,
zag ik uiteindelijk het licht.
Maar hij, de milde gever
en trouwe tochtgenoot,
zijn taak eenmaal volbracht,
werd plechtig aan de schoot
van moeder Aarde toevertrouwd!

Luis H. Daal