Watapana. Jaargang 1

[p. 1]

Aan boord van ‘Canoa’ (1961-1963)

de avant-garde was reeds aan de kant:
de grote leeuw en de arend
hadden de aftocht geblazen
- Eligius, waar bistu bleven? -
de fraaie semi-arts
had zijn placenta doorgebeten

maar de jongen met de virginale naam
bleef nog een tijdje doorsukkelen
en Marius, de tweede Freud,
dirigeerde het concert
met zijn lange stok van jong hout

ook de voorvechter
van de genetische stroming
‘indiaan in hart en nier’
was aan boord

en de socioloog,
die als een giraf boven de vergadering
reikhalzend mekkerde: ‘alles flieszt
und Canoa soll und musz flieszen’

en de jurist,
die populair was om zijn musische capriolen
en zijn verhandeling over het proces van Cortijo:
‘mos fumandi marihuanae omnibus musicis’

en de filosoof Vickie de Rijpe,
bekend om zijn naar adem doen smakkend boek
‘van jou hou ik het meest’

toen kwam ‘le marquis de Paris’
en het werd een lange diabolische nacht:
hijsen in Sombrero en vrijen op z'n frans

[p. 2]

 

door de maharadja uit de Libanon

 

werden wij moreel herbewapend:

 

we zagen het in den Oosten dagen

 

 

 

plotseling viel de stilte uit de hemel:

 

Helena werd ontvoerd!

 

neen, niet de Trojaanse,

 

maar de indiaanse uit Aruba

 

 

 

toen verscheen ‘Sjaalie’

 

als een deus ex machina,

 

hij hief zijn magnetische stem

 

en bedwelmde alle sirenen:

 

Canoa stond weer in volle bloei....

EEN EX-LID van ‘CANOA’