liet eenen sone geheeten Alexander. Als nu den Vader van Alexander langhen tijt doot gheweest was, so hebben hem zijn vrienden ende maghen uytgesocht een schoone jonckvrou Florentine genaemt, uyt den hove van Loreynen, van edelen stamme geboren, die hem versekert was, ende namaels getrout, ende te samen gegeven in houwelijcken staet. Ende naer de Feeste soo nam Alexander Florentine, ende brachtse met hem tot sijnen Hove ende huyse, daer sy minlijck te samen leefden in goeden vrede, Godt dienende dies sy eenen goeden naem verkregen heeft door alle de Stadt van Mets. Dus geviel op eenen tijdt dat sy met malkanderen ginghen spaceren om solaes te rapen. Ende onder andere woorden seyde Alexander tot Florentine Ick bidde u dat ghy my wilt orlof geven, want ic hebbe opgeset te reysen, om te besoecken dat H. Graf ons Heeren, ende daer ooc te strijden een wijle tijts op de Ongeloovige Sarazijnen vyanden Gods Van welcke woorden Florentine niet wel te vreden en was, ende seyde, O weerde Heer ende man, ic begeere op alle vrindtschap dat ghy doch t'huys wilt blijven, want die reyse soude seer lanck vallen, ende ic ben oock een jonge vrouwe, daerom sorge ick dat die valsche tonghen mijn eere onschuldelijcken benemen souden, want de werelt is vol valscheden ende logenen. Ic bidde v blijft by my, ick sal v den tijt korten met genuchten met musike, met snaer spel, ende met ander solaes. Doen seyde Alexander: Dat is wel waer: maer ten is den rechten wech niet ten hemel waert. Aldus bidic u om oorlof, want ick dencke mijn reyse te volbrengen. Doen seyde Florentine met bedruckter herten So bidde ic u dat ghy u niet te seer op yemandt verlaten en wilt. Ende voor siet u wel in wat herberghe dat ghy logeert: Ick hope dat ick mijn eere al soo bewaren sal met der helpen Godts, datmen gheen schande van my hooren en sal metter droefheyt. Doen seyde Alexander tot haer: Och mijn weerde beminde Vrouwe, ist dat ghy uwe woorden vol-brenght ende u eeren bewaert, soo sal ick u liever hebben ende meer eeren bewijsen dan ic oyt gedaen hebbe ist dat my Godt spaert, ende dat ick met ghesontheydt mach weder keeren. Als Florentine dese woorden verstaen had, wert sy seer bedruct ende bevreest, ende ginck alleen in haer camer, ende dede devotelijc haer gebedt seggende: O schoone moeder, ende Maghet Maria, Fonteyne van alder genaden wilt my beschermen dat ic in eeren blijven mach, ende dat mijnen man sulcken sinnen krijghe dat hy by my blijve, ofte laedt my eenighen anderen troost ghebeuren dat bidde ic u. O Maria troostersse van alle bedruckte herten door dat alderbitterste staen, dat gy stont onder den Cruyce, doen u moederlijck herte dat sweert des bitteren rouwen door sneet, als ghy uwen gebendijden sone Iesum Christum onsen Heere onschuldich, ende bitterlijck saecht sterven om onse sonden.