Gautier gheeft te kennen aen Griseldis dat die Bruyt die hy ghehaelt hadde zijn Dochter was, ende vertroost Griselden eyndelijck,
ALs Gautier dan met der Maget zijnder dochter over maeltijt sat met alle de Heeren ende Vrouwen, so riep hy voor hem Griseldes, seggende in schimpe Griseldis wat dunckt u van mijnder Bruyt is zy niet schoone, ende ghenoeghlijcken Griseldis andtwoorde, ende seyde: Seker Heere, ghy en hadt gheen schoonder noch gheene edelder moghen vinden.
Ic bidde Godt dat gy met peys ende gheluck moet leven te samen. Ende ick bidde u Heer, dat gy deser Vrouwen alsoo hardt niet en zijt, als ghy waert uwen anderen wijve, want dese is iongher, ende teerder, ende curioselijcker opghehouden dan die ander was ende sy en soudet alsoo niet verdragen konnen. Als Gautier verstont, ende merckte die groote ghestadicheydt, ende ootmoedicheydt van haer, ende altoos daer in persevererende, soo en wilde hy hem niet meer veynsen oft dencken, maer hy stont op openbaerlijck voor hen allen, ende seyde Mijn Griselde mijn wijf, ic heb u ghenoech gheproeft, ende ghetemteert, ende bevonden uwe ghetrouwicheyt, ende ghestadicheydt. Ick meyne datter nu gheenen man op der aerden en is levende die so veel besocht heeft van zijnen wijve als ick doe vande mijne. Ende dit gheseyt wesende, soo nam hyse in zijn armen, ende omhelsdese. Doen soo werdt hy beschaemt, ghelijck een mensche die daer ontspringht uyt eenen wonderlijcken droome. Ende Gautier seyde voordt: Griselde gy zijt mijn wijf alleene, ende anders en heb ick gheene ghehadt, noch nimmermeer hebben en sal. Dese Maghet die gy hier siet voor mijn Bruyt, is u dochter, ende de mijne. Ende desen ionghen man den welcken men hout voor mijnder susters Soon der gravinne van Buenen, is onser beyder kindt, welcke twee