Der Vrouwen-peerle. Dryvoudighe Historie van Helena de Verduldighe, Griseldis de Saechtmoedighe, Florentine de ghetrouwe

Hoe den Coninc Raet hiel, daer hem den Hertoghe verontschuldichde.

DOen dese koningen binnen Londen waren, soo is daer Raedt ghehouden met de Heeren daer den Hertoge van klocestre voort bracht de negen Boden elc met zijnen brief in de hant dien sy gebracht hadden want hy hadse al te samen gevangen geset, d'welck wijsheyt was. Doen dede den Hertoge den koninc alle de brieven lesen elck bysonder toonende hem sijnen zegel, dwelc den koninc ser verwonderde, ende dede elcken besonder sweeren, d'een voor d'ander naer, waer af dat se de brieuen ghebracht hadden, ende wiese henlieden ghegheuen hadden. Den Bode van Napels swoer dat hem den Patriarch zijnen brief gegeuen had. Doen seyde den koninc hendric met fellen moede dat hem den Patriarch verraden hadde, swerende dat hijt op hem wreken soude. Doen dedemen die andere acht boden sweren, daer af de seven valschelijck swoeren, maer den achsten seyde Heer koninc ic en weet niet watmen my doen sal oft hanghen oft bernen, maer om mijn siele te salveren sal ick de waerheyt

[fol. B2r]

segghen. Dit hoorende de oude Koninginne dat den Bode de waerheyt wilde seggen, is geloopen tot haren Sone den koninck seggende Sone, my verwonderdt seer hoe dat ghy dus langhe draelt om recht te doen over den Hertoghe die Helena heeft doen verbranden. Dit hoorende den Hertoghe ginck voor den Coninck ende seyde, Heer koninck doen ghy

uyt den Lande reysde, doen stelde gy alle u Landen onder mijn macht die ick noch in handen hebbe, want ghyse noch niet over ghenomen en hebt. Dus slae ick mijn handt aen dese Vrouwe, als een die dat doen mach, want ick noch regent vanden Landen ben, ende salse ghevanghen houden tot dat ick weet, Wie dese verraderije gestelt heeft. Dus wert de Koninghinne ghevanghen, ende in een kamer ghesloten. Doen swoer den Bode dat hem de oude Koninghinne den brief ghegheven hadde ende hy hadde den selven uyt Doeveren gebracht niet wetende datter eenighe verraderije in besloten was ende daerom begheerden Koninck Anthonis dat dien Bode ende den Bode van Napels vry zijn souden vander doodt, om dat sy de waerheyt gheseyt hadden, maer datmen die ander quader doodt soude doen lijden, dat hem soo gheconsenteerdt werdt. Doen begheerden Coninck Anthonis van Coninck Henderick dat hy teghen de oude Coninginne mocht spreken, dat hem Coninck

[fol. B2v]

Hendric toe liet ende dede hem leyden by haer metten Hertoghe van Klocestre. Ende Coninck Antonis seyde tot haer: Weet Vrouwe dat ick tot mijnen Lande reysen wil ende believet u, ic sal u met my voeren, ende maken u Coninginne, want ic u beminne boven alle vrouwen, daerom bidde ick u dat ghy my seght oft ghy met my reysen wilt oft niet De oude Coninginne dit hoorende seyde sy, heer Coninc believet u my te trouwen, ick belove u ic sal mijnen Sone eer vier maenden heymelijck doen sterven, ende sal u maken Coninck van Enghelant. Van dese woorden soo verschrickte den Coninck maer hy hielt hem oft hy blijde gheweest hadde ende als sy met malkanderen langen tijt hadde gesproken, soo vraeghde sy Coninck Anthonis oft hy haer zijnen riem wilde gheven voor den haren, dat den Coninck terstont dede, ende sy gaf hem haren riem weder metter Borsen. Ende doen wert sy peysende op den seghel die daer in was ende bat Coninc Anthonis dat hy haer de Borse weder gheven woude dat hy niet doen en wilde maer hy liep ter cameren wt metter Borsen, ende sloot haer inde camer. Daer nae dede hy de borse open, daer hy in vant den gheconterfeyten seghel die zy had laten maken ende doen ginck Coninck Anthonis tot Coninck Henderick ende liet hem den seghel sien die hy in zijns moeders Borse gevonden hadde, daer hy hem zeer af verwonderde ende vraechde den hertoge waer helenaes seghel was Den hertoghe seyde, ick heb haren seghel, hoe mach dit zijn seyde den Coninck, ick en dede maer dry segels maken als ick van hier wegh reysde, ende nu vinde icker vier. Certeyn seyde Coninck Anthonis, u Moeders seghel moet valsch zijn die ick in haer Borse ghevonden hebbe, daerom laetse hier komen, ende doet haer vraghen hoe zy aen den seghel ghekomen is, het welck soo ghedaen wert. Ende als sy voor den Coninck quam, dede Coninck hendrick de valsche boden halen ende seyde tot zijn Moeder dat sy hen al bereyden souden also sy wilden sterven wantmen haer met de valsche boden verbernen soude. Als de oude Coninginne hoorde dat sy sterven moest, soo Bichtese haer openbaerlijck voor alle de heeren, ende seyde dat sy den segel had doen konterfeyten, ende den goutsmit vermoordt, hoese de acht brieven had laten schrijven van haren Secretaris, ende die vermoort, ende alle de verraderije diese ghedaen hadde. Daer na soo wert sy verwesen ende verbrant aen eenen staeck met al de valsche boden. Nae dat de oude Coninghinne verbrant was, is den hertoghe van klocestre tot de twee Coningen gegaen, ende hy seyde hoe dat Helena met haer twee kinderen noch in het leven waren, maer hy en wist niet waer want hijse alleen in een Bootken inde zee dede vlieten, ende hoe Maria zijn Nichte voor haer verbrandt was, om haer te verlossen

[fol. B3r]

vander doot. Als dese twee Coninghen dit hoorden, soo swoeren zy nimmermeer van malkanderen te scheyden sy en hadden Helena ghevonden, ende koninck Henderic liet het Lant den Hertoge, ende is doen met Coninck Anthonis wech ghegaen.