[Jan Duiker]
Dit is de noordzijde van de ‘Openluchtschool voor het Gezonde Kind’, gefotografeerd omstreeks de oplevering in 1928. De school (Cliostraat, Amsterdam), gaf uitdrukking aan het verlangen van de architect naar een gezondere samenleving. In de monografie Ir. J. Duiker (Uitgeverij 010, f 37,50) werd het commentaar van Jan Molema op Duikers ‘Nieuwe Bouwen’ vanzelf poëzie: het woord ‘kristallijne helderheid’ valt evenzeer bij gebouwen als Hotel-Theater Gooiland, Sanatorium Zonnestraal, de Scheveningse Ambachtsschool, de Nirwana-flat in Den Haag als bij de Amsterdamse Cineac. Het doorschijnende constructivisme van de jonggestorven Jan Duiker (1890-1935) werd gewapend door beton: hét constructiemateriaal dat hij als een der eersten met liefde en overtuiging toepaste. De voorbeelden voor het nieuwe bouwen zocht Duiker bij de pakketboot en het vliegtuig: ‘Doelmatigheid, snelheid, verandering naast licht, lucht en openheid, een samenleving die berust op verstand, intelligentie, ratio en solidariteit.’ Tussen de bijlagen achterin het boek (ook in een ruime bibliografie is voorzien) staat een interessante ingezonden brief, waarin Duiker zich afzet tegen collega-architecten wier internationale oriëntatie wel zo ver ging dat zij niet afwijzend stonden tegenover hoogbouw, maar niet zo ver dat zij voor die tot dan toe ongekende mogelijkheid wilden afzien van de oer-Hollands baksteen: ‘Een bouwwijze,’ vond Duiker, ‘steeds vertroebeld door puisten en uitwassen aan een log, voor het doel veel te zwaar lichaam, van poreuze, vochtige zware baksteenmassa's.’
Auteursrechtelijk beschermd