Mooi-weer fotografie
De term prachtboek heeft een ironische tot denigrerende bijbetekenis gekregen: gelikt, mooi, maar te mooi. De Wadden, wereld tussen eb en vloed (uitgeverij Term, f 45, -) is een prachtboek.
Samensteller Jan van de Kam is beroemd als Waddenfotograaf. Zijn platen van slikslee, zeekraal, scholekster, schijnspurrie of ‘stekelige struwelen’ voldoen voor de volle honderdvijftig procent aan de klassieke wetten van techniek en compositie. En dat is precies wat er - ondanks bewondering voor de prestatie van Van de Kam - mis is. De foto's glanzen wel maar niet doordat ze iets eigens hebben, laat staan iets dwars. Het windmolenpark van Sexbierum is vastgelegd in silhouet tegen de oranje ondergaande zon - uiteraard. Bijna altijd zorgen zon en schaduw voor routineuze contourscherpte. Het is mooiweerfotografie. Jan van de Kam begeleidt die nogal eenzijdige keuze uit zijn fotowerk met teksten van eigen makelij. Hij bouwt lange zinnen die moeizaam lezen. ‘Als een mogelijke verklaring voor het broeden in kolonies wordt vaak aangevoerd dat de vogels informatie kunnen uitwisselen over voedselbronnen en een betere mogelijkheid hebben voedselgronden gemeenschappelijk te benutten. Deze uitwisseling komt niet tot stand door een dagelijkse evaluatie waarbij alles “in de groep gegooid” wordt.’ Bah. Bijschriften klinken soms zo knarsend dat ze het verstilde karakter van de bijbehorende foto geheel wegschuren. De markant op de horizon geplaatste vuurtoren van Westerhever lijdt onder deze tekst: ‘Zoals de Brandaris niet alleen van belang is voor de scheepvaart, maar ook een essentieel onderdeel van het waddenlandschap is, zo zijn er ook in het Duitse kustgebied een aantal monumentale vuurtorens.’ Het prachtwerk verscheen in samenwerking met de Landelijke Vereniging tot Behoud van de Waddenzee, ter gelegenheid van haar vijfentwintigjarig bestaan. De Wadden en haar jubilerende beschermers verdienen een lofzang, maar die had best wat origineler kunnen uitvallen.
RS
Auteursrechtelijk beschermd