Gedicht
Mensdom
Mensdom voor kanonvuur opgesteld,
Een roffel, 't hoofd van donkere soldaten,
Stappen door bloednevel; zwart ijzer schelt,
In treurige hersens, nacht. Het desolate:
Hier Eva's schaduw, jacht en 't rode geld.
Wolken, waar licht door breekt, het
Er woont in brood en wijn een teder zwijgen
En al die twaalf verzameld in een zaal.
's Nachts, slapend, schreeuwen zij.
Sint Thomas voelt de wonden nog een maal.
Uit: Georg Trakl. Gedichten. Keuze uit zijn poëzie met commentaren door Rob van Erkelens en vertalingen van Frans Roumen. Ambo Tweetalige Editie, 140 p., f 29,50
Auteursrechtelijk beschermd