Brieven
Sterremeer
Met zijn bespreking van Sterremeer van F. Springer (Boekenbijlage 17 maart) blijft Carel Peeters veel te veel aan de oppervlakte. Peeters verwijt F. Springer dat hij geen link tussen zijn twee hoofdpersonen weet te leggen: de corpsbal, advocaat Nikko (de verteller) en de mislukkende dichter Sterremeer. De verteller blijft zijns inziens te afstandelijk. ‘Het is deze gedetacheerdheid die een zekere, door F. Springer ongetwijfeld gewilde, irritatie bij de lezer veroorzaakt. Die verteller heeft makkelijk schrijven over Sterremeer: zwakke plekken, aanvechtingen, ideeën, onverantwoordelijke neigingen behoren niet tot zijn repertoire,’ zo beweert Peeters tenminste.
Ondergetekende had als lezer helemaal geen last van genoemde irritatie. Want het is Peeters zelf die de twee hoofdpersonen (en hun twee zeer verschillende vrouwen!) van elkaar scheidt. Met de keuze van de naam van zijn tegenvoeter, Felix Sterremeer, heeft F. Springer echter duidelijk een sleutel aangereikt om zijn opzet te vatten. Beide hebben immers dezelfde initialen: F.S. - en dat kan geen toeval zijn! Maar dat Peeters in zijn bespreking nergens Sterremeer met voornaam en al noemt is evenmin toeval natuurlijk. Hij heeft die link niet gezien. Evenals bijvoorbeeld Louis Paul Boon in Eros en de eenzame man de gevierde schrijver Paul Boonen ten tonele voert als tegenvoeter van de rommelhandelaar, zo beschrijft F.S. F.S. als zijn alter ego. F. Springer heeft dus helemaal niet ‘makkelijk schrijven’. Hij schrijft immers over (een verborgen kant van) zichzelf!
Het boekenweekgeschenk kan zo op twee niveaus gelezen worden: op het niveau van het brede publiek (onderhoudend verhaal); en op het niveau van de kenners van het werk van F. Springer. Peeters bespreekt het boek op het eerste niveau. Maar de kenners van het werk van F. Springer (en niet: Springer!) zullen deze roman met autobiografische ondertoon beter weten te waarderen. Zij kennen trouwens de paradoxale combinatie F. Springer-Felix Sterremeer (gedetacheerd dichter) al langer. Het is F. Springer ten voeten uit.
Gouda,
Paul van der Haar