Harde feiten
Facts and Phalluses; Hard Facts that Stand Up for Themselves (Souvenir Press, Importeur Van Ditmar, f 25,45) valt onmiskenbaar onder de gevreesde categorie der ondeugende cadeauboekjes die de kassa's van inloopzaken onvindbaar maken: daar liggen reeds de cursus zoenen, diverse complete kutjesboeken of Vijftig openingszinnen om succesvol te versieren. Maar ontegenzeggelijk heeft samenstelster Alexandra Parsons hier een verheffend onderwerp bij de kop, en al zijn het allerminst ‘harde feiten’ die ze presenteert (een duidelijk bewijs dat het hier om wonderen gaat is dat de wetenschap bovenal voor raadsels staat), ze behandelt de materie met gepaste revérence voor wat het kleine verschil uitmaakt. In het hoofdstukje ‘Size’ krijgen de fallacies waarop de titel zinspeelt de meeste aandacht, zoals dat het niet uitmaakt in welke staat de lengte van het mannelijk lid gemeten wordt, in rust, gestrekt of in verheven staat van opwinding, en dat er géén correlatie in grootte aanwijsbaar is tussen een mans neus en zijn ‘inexpressibles’. Evenmin horen huidkleur of totale lichaamslengte aanleiding te geven tot ongerechtvaardigde vermoedens - Parsons verwijst in dezen discreet naar aangename, ongedachte verrassingen. Een beetje encyclopedie bevat natuurlijk reeds alles wat Facts and Phalluses over het mannelijk orgaan van mens en dier te melden heeft, het onderscheid zit in de hartstochtelijke belangstelling voor maar één ding. Dieetaanwijzingen ‘die mogelijk te pas kunnen komen’, zijn gehaald uit de Kama Sutra (‘VEEL EIEREN, in boter gebakken en daarna in honing gedrenkt maken het lid hard voor een hele nacht. Het kan ook erg ZIEK maken’). Ook het chapiter ‘Verminking’ leunt op eeuwenoude wijsheid: Parsons beschouwt de
bijbel als de beste bron voor kennis over besnijdenis en seksuele activiteit tot op hoge leeftijd, wat weer eens bewijst dat kinderen uit bijbelvaste gezinnen nooit iets tekort gekomen zijn aan seksuele voorlichting. Mevrouw Parsons deelt niet het huidige feministische enthousiasme voor besnijding ‘om hygiënische redenen’: de onderzoeken spreken elkaar tegen, zodat ‘circumcisie meer en meer gezien wordt als medisch niet noodzakelijk, gevaarlijk en nogal wreed’. Het hoofdstukje ‘Display and Decoration’ is met enig wantrouwen geschreven tegen de vooruitgang der tijden: ‘In het veertiende-eeuwse Europa was het edellieden van hoge rang toegestaan hun NAAKTE GENITALIËN uit te stallen onder een korte tuniek - hun nauwsluitende broek sloot niet bij het kruis. Als hun geslachtsdelen niet voldoende indrukwekkend waren om er een heerlijke etalage van in te richten, droegen ze een braquette, een vorm-steunende, opgevulde prothese van huidkleurig leer.’
Kalm! Het is maar een paddestoel!
DS
Auteursrechtelijk beschermd