Vrij Nederland. Boekenbijlage 1990

Gedicht

Lunair

Ik melk de maan
onder de koude nacht.
De emmer glinstert als een ster
en op de bodem spettert platina
dat prachtig door mijn vingers lekt.

Ik hef mijn ogen als een schaal,
zij spitst mij lachend zilverlippen toe
en kust mijn nachtgezicht.
Hoe licht haar engelenhaar
hoe zwaar haar gift.

MARCEL KOOPMAN

Uit: Het handenlied. De Harmonie, f 22,50.