De stem van de ouders en leerlingen
Vervolg van pag. 35
ouders zich buigen over belangrijker zaken, zo als de doelstellingen van het onderwijs. Moet de school alleen een bolleboos van je maken? Of moet de school ook leren dat je naar anderen moet luisteren, dat het belangrijk is als je goed kunt samenwerken en leert ontdekken wat je talenten en je hobbies zijn?
Tot nu toe konden ouders voornamelijk invloed uitoefenen via de oudercommissies die elke openbare school kent. De commissie kan overleg plegen met de schoolleiding over allerlei dingen. Een belangrijke taak van de oudercommissie is belangstelling kweken bij de ouders voor de school. Want daar schort het nogal aan. Er wordt wel veel gepraat over meedoen van de ouders, maar in werkelijkheid zijn het steeds dezelfden die actief zijn.
Er zijn wel ouders die wat meer school willen doen, maar ze durven niet zo goed. Zo gauw ze een voet over de drempel hebben gezet, voelen ze zich weer net als toen ze zelf tien, elf jaar waren. Heb je wel eens ouders door de gangen van je school zien lopen? Ze hebben nooit die kwieke, verende tred van de leerkracht. In negen van de tien gevallen gaan ze gebogen en schichtig door de gangen, net of ze iets op hun kerfstok hebben. Maar schichtig of niet: ouders zijn verantwoordelijk voor de opvoeding en zolang een kind op school zit, neemt de school die verantwoordelijkheid voor een deel over. Daarom is het alleen maar toe te juichen als ouders ook belangstelling hebben voor het onderwijs. Maar ze hadden tot nu toe niet zoveel invloed. In de onderwijswetten staat niets over het meedoen van ouders op scholen en er zijn geen duidelijke regels voor.
Dat is nu aan het veranderen. Een paar maanden geleden is de wet op de medezeggenschap in werking getreden. (Medezeggenschap: kunnen meepraten én beslissen). Volgens deze wet hebben alle ouders die een kind op school hebben stemrecht bij het kiezen van een medezeggenschapsraad per school. Iedere school moet binnen een halfjaar regels hebben opgesteld voor de medezeggenschap van ouders. Voorlopig gaat zo'n medezeggenschapsraad voor de helft bestaan uit personeel van de school en voor de andere helft uit ouders en/of leerlingen. Ja, je leest het goed. Op scholen waar kinderen van zestien jaar en ouder zitten mogen ook leerlingen meepraten en meebeslissen. Het gaat dan niet langer alleen om de kleine dagelijkse dingen, want daarvoor blijven er een soort oudercommissies bestaan. Nee, de medezeggenschapsraad kan beslissingen nemen over belangrijke zaken als: wat willen we met het onderwijs, hoe ziet het speel- en werkplan eruit, gaat die belangrijke verbouwing nog door, enzovoort.
Bij het voorbereiden van de raden de afgelopen maanden waren ook al leerlingen betrokken. Ze vonden het in het begin wel spannend om bij die gewichtige vergaderingen te mogen zitten, maar toch haakten ze nogal snel af. De voornaamste klacht was: wat praten die mensen moeilijk, het is bijna niet te volgen. En het gaat helemaal niet over de dingen die voor de school belangrijk zijn. Alleen maar over regels en afspraken.
Een troost is, als de medezeggenschapsraden er eenmaal zijn en als de regels vastliggen, dan zal het wél over belangrijke zaken gaan. En dan is het toch een vooruitgang dat ouders en leerlingen van een schoolbestuur kunnen eisen dat ze open en eerlijk alles met elkaar kunnen bespreken. Dat ze kunnen zeggen: laat eens zien die brief van de wethouder over die drukke verkeersstraat. Kan het verkeer echt niet omgeleid worden, zodat niet de hele dag die vrachtauto's langs de school denderen? En als het niet kan, leggen wij ons dan bij zo'n beslissing neer?
■
Auteursrechtelijk beschermd