Treurige lotgevallen
Vervolg van pagina 9
heeft: Jugendstil, decadentie, neoromantiek enzovoort. De beste oplossing om deze neurose te bestrijden lijkt me om een literaire Linnaeus te benoemen die eens en voor altijd vaststelt hoe de literatuur ingedeeld moet worden. De literatuurhistorici beloven elkaar daarna dat ze hierover nooit meer zullen ruzie maken.
In het laatste hoofdstuk legt Anbeek een verband tussen de naturalistische roman en de laatnegentiende-eeuwse maatschappij. Hij trekt een aantal grote lijnen en doet een paar veronderstellingen. Wat mij betreft had hij best wat dieper op een aantal punten kunnen ingaan. Daar staat tegenover dat hij verschillende stimulerende suggesties doet voor verder onderzoek.
Het is jammer dat door Anbeek het naturalistische drama totaal niet besproken wordt, evenals de zo belangrijke relatie naturalismeschilderkunst. Misschien kunnen daar in de Synthese-reeks, waarin ook Anbeeks boek verscheen, aparte monografieën aan gewijd worden.
■