Vrij Nederland. Boekenbijlage 1982

Anekdotes
vervolg van pagina 16

hij die de dag tevoren getrouwd had. Robert Benchley zat een hele ochtend achter een leeg vel in zijn schrijfmachine en kwam niet verder kwam dan ‘The’. Daarna ging hij lunchen met zijn vrienden, dronk een goed glas, zat weer lange tijd achter zijn schrijfmachine en tikte ten slotte achter het al geproduceerde woord ‘hell with it’ en ging dineren. Of William Faulkner, die uiteindelijk Hollywood verliet - waarna men in zijn bureau lege flessen aantrof en een blocnote waarin hij meer dan vijfhonderd keer had geschreven ‘Boy meets girl’.

Het zijn de anekdotes van het soort dat veelvuldig voorkomt in de studies over Hemingway en Scott Fitzgerald. Ze beginnen leuk en eindigen dramatisch. De laatste anekdote in Donald Halls verzameling is de zelfmoord van Sylvia Plath. Waarmee hij zijn theorie dat de ‘anekdotes’ de auteur maken tamelijk wrang bewijst.

Het is de laatste tijd een beetje een gewoonte om zich tegen dit soort schrijversanekdotes af te zetten. Wat is er te lachen om dichters die zich suf zuipen of schrijvers die altijd in het verkeerde bed terechtkomen? Andere groepen laten zich toch ook niet onbetuigd - wie nu naar de winkel gaat en de The letter of Nunnally Johnson koopt, kan zien dat er ook in Hollywood wat te gniffelen viel. En journalisten moeten nu ook naar de winkel voor Edward Behrs Anyone here been raped & speaks English? Maar voor schrijvers ligt het toch anders.

Edith Wharton (1862-1937) was een van de meest stijve schrijfsters van de VS, preuts en uit de hoogte. Ze ging een keer onaangekondigd op bezoek bij Aldous Huxley in zijn villa in Sanary. Huxley leidde haar naar binnen door haar met zijn gebolde hand (his cupped hand) zachtjes tegen haar achterste te duwen. De andere gasten keken verstijfd toe, doch Edith, over haar schouder naar haar gastheer kijkend, schonk hem een snelle, lieve glimlach.

Dit feit zou nooit zijn vastgelegd als het niet om schrijvers ging. En het schitterende is dat wie er, met die cupped hand in gedachten, lang over nadenkt, voor de onverbiddelijke vraag komt te staan: Edith Wharton gaan lezen, of Brave New World herlezen.

■