Vrij Nederland. Boekenbijlage 1981

[p. 92]

Stoplichten

Karel Eykman

M'n vriendje wil het aan gaan maken,
maar of ik het wil dat weet ik niet.
Wat aan is loopt kans uit te raken;
dat geeft maar ellende en verdriet.
Maar staat dat stoplicht op groen,
en blijft het groen staan,
dan zal ik het doen:
dan maak ik het aan.
Tja, oranje mag wel?
Dat kan ermee door
maar dan moet 't ook snel
wie verliefd is gaat voor.

Wat moest ik doen wat moet ik laten?
Ik pieker me suf en kom tot niets.
Ik weet geen raad rijd door de straten
op weg naar hem toe op m'n oude fiets.
En staat het stoplicht op groen,
en blijft het groen staan,
dan zal ik het doen:
dan maak ik het aan.
Staat het stoplicht op rood?
Is 't rood wat ik zie,
dan doe ik, geen nood,
gewoon twee op de drie.

Dat ik nu zo hard ga racen,
zodat ik het groen precies nog haal,
wat zou daarvoor de reden wezen?
Dat ik al smoor ben, helemaal?
Want staat het stoplicht op groen,
en blijft het groen staan,
dan zal ik het doen:
dan maak ik het aan.
Staat het stoplicht op rood,
nou ja, ik zal wel zien
dan geldt het in 't groot:
zes groen van de tien.

Ja, ik ga me daar nog uit staan sloven,
dat stoplicht daar kan het me doen!
Mijn jongen moet eraan geloven,
als ik iets roods zie noem ik het groen.
Dus staat het stoplicht op groen,
en blijft het groen staan,
dan zal ik het doen:
dan maak ik het aan.
Stat het stoplicht op rood,
interesseert me geen biet.
Nou ja zeg, val dood!
zo'n stoplicht deugt niet.

Uit: J.J. de Bom voorheen De Kindervriend