Govda Gouts-blom,
Knye-werck, Op den Regel: 't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
ACh wat is doch den mensch Heer, dat ghy sijns gedenckt,
Of wat is 's menschen kint, dien ghy aen-neemt en schinckt
Het leven in u Soon, wanneer hy was gevallen,
Eylacy door de sond' die ziel en lichaem krenckt,
Doe wees u goeden geest hem vast en stercke wallen
In u Soon 't Vrouwen zaet, in welcken dat ghy allen,
Die sulcx gelooven recht vergiffenis toesecht,
Indien sy wilden voorts verlaten 't sondigh mallen
En hun bekeeren tot u, met een hert oprecht,
't Welck in liefde tot u en den mensch vast gehecht
Is, met versaeck huns selfs, soo wilt ghy Heere nader
Hun komen met sijn geest, wijsen dijn wegen slecht,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
't Was door 't geloof, het welck Gods geest in Abel wracht,
Dat hy een Offerhandt beter als Kain bracht
Voor God, siet als Gods geest van Saul was geweken,
Hy kond' met sijn gebedt, tot God niet gaen: by nacht
Gaet hy om soo hy meynt, noch Samuel te spreken,
Maer wat onluckigh eynd' quam naer dees boose treecken,
Als 't Philistijnse heyr Isr'el dreef op de vlucht,
Eylacy Saul heeft hem jammerlijck door-steecken,
Waer over David heeft soo menichmael gesucht,
Door kracht van Godes geest dreef Moysis door de lucht:
't Gebedt, tot Amaleck gedempt was, gantsch te gader,
d' Aenroepingh van Gods naem en is geens menschen vrucht,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
| |
Den Heer te roepen aen, in sijnen meesten noot,
En kan den mensch eylaes! Niet doen, dit siet ghy bloot
In Adam d'eerste mensch, want hy vreesde met beven
(Hoorende Godes stem) voor de gedreyghde doot,
Maer door 't beloofde zaet kreegh hy als een nieuw leven:
Want hy betroude vast dat 't gheen Godt seyde even
Alsoo geschieden soud', die maeckt' hem weder sterck,
Niet ons, niet ons, O Heer! Seght David daer beneden,
Maer u komt toe alleen de eer van 't heylighe werck
Des vierigen ghebedts, daerom heeft Godes kerck
Met David seer gebeen om Godes geest, de ader
Des krachtigen gebedts te hebben met opmerck,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Van Enoch, Noach, en van Abraham ick las,
Dat sy met Isaack, Iacob en Elias
Door 't wercken van Gods geest vierich hebben gebeden,
Tot dat Godt uyt der hooght haer heeft geholpen ras,
Iosua des ghelijcx, wanner hy heeft gestreden,
Soo krachtich door Gods geest tot God badt van beneden,
Dat Son en Mane stil stont aen het Firmament,
Tot dat hy gantschlijck hadd' de vyanden vertreden:
Van Assa, Hiskia, en Amos ist bekent,
Van Petrus, Daniel, hoe door 't gebedt gewent,
Sy hebben 't ongheluck als Gods geest hun berader
Was, 't vyer heeft oock geensins de Iongh'lingen geschent,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
VVt jonsten begrepen.
|
|