Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen

[fol. Rr4r]

Liedt,
Op des Regels sin, Die God heeft tot zyn hulp, geen dinck hem hinder doet,

Stemme: Och waerom is den Hemel toch gheneghen.

I.

DIe God de Heer heeft tot sijn hulp gepresen
Wel dien man die Godt sijn sonden schelt quijt,
Die man sal voorwaer gelucksaligh wesen,
Sijn huys dat sal voorspoedich zijn altijt,
Al wat hy doet sal gheluckigh voortgaen,
Geen ding ter werelt sal hem konnen scha'en
Die God te recht neem aen.

IJ.

Die God sijn Herder is sal niet ontbreken,

Hy weydet hem op't groen aen elcken kant,
Al waer hy in een duyster dal versteken,
Hy vreest niet, want God heeft hem by der hant
Sijn staf en stock vertroostet hem seer klaer,
Die God tot sijn hulpt heeft in't openbaer
Niet hindert hem voorwaer.

IIJ.

Die onder de bescherminge des Heeren

Sit, vreest niet, want gheen dingh hem hinder doet,
God is sijn vader, wat hy sal begeeren
't Sal hem gegeven worden metter spoet,
God is sijn hulp, Christ' heeft voor hem betaelt
Aen 't cruys, 't hantschrift der sond ontween gehaelt,
Voor hem ter hel gedaelt.

IV.

Die God tot sijn hulp heeft is wel beraden,

Pest, hel, doot, duyvel, of al watter is
Schaet hem niet, want de Here gaet hen versaden
En stellen hem hier namaels aen sijn dis,
Met Abram, Isack, en Iacob seer soet,
Den kindren Gods streckt alle ding tot goet,
Berou en ware boet.

V.

Gheluckigh is sulck landt, hem kan niet hind'ren,

Dat God sijn hulp heeft, die haer geleyt,
Daer sulck volck woont, die daer sijn Godes kind'ren
Soecken na Gods rijck en sijn g'rechtigheyt,
Die de Heere sijn God is tot een stut,
Niet hindert hem want hy haer recht beschut,
Al is het vlees niet nut.

't Vlees is niet nut.