Leyden,
Refereyn, Op den Regel
Geluckigh is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
GEluckigh is den mensch die Godt heeft uytverkooren,
Want geenigh dinck en kan hem scheyden van den Heer,
Want Godt die heeft hem lief van dat hy was gebooren,
En sal hem in droefheydt vertroosten meer en meer,
Want Godt heeft het belooft, die sijn woordt soecken seer
Dat hy haer sal bystaen, by blijven tot den enden,
Daerom och menschen al! doet doch naer Godts begeer,
En wilt u doch altijdt al na Godts Rijcken wenden,
En soeckt door 't recht geloof te zijn oock een bekenden,
Al van sijn Rijcke groot, 't welck is een goedt erfdeel,
Soeckt het door 't vast geloof, Godt sal u sijn geest senden,
Die u sal leyden recht op sijn wegen geheel,
Die desen Leyds-man heeft, die heeft genaden veel,
Want Godt heeft den mensch lief, die haer deughdigh betoonen,
Daerom o mensch! Danckt Godt, met Lof-sangh en gespeel.
Geluckigh is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
Ghy moet u naesten liefhebben gelijck u selven,
Want Godt ons dat gebiedt, soo 't klaer beschreven staet,
Dat ghy twist, haet en nijd, moet als t' onkruyt bedelven,
En u naesten reyn stich gestadigh vroegh en laet,
Brenght hem ter rechter wegh, dat hy vermijdt het quaedt,
Als een Christen behoort, wilt hem doch onderrechten,
Want Godt behagen heeft in sulck een goeden daedt,
Daerom u Broeder sticht, wilt soo door 't geloof vechten
Tegen den Sathan wreet, met al sijn boose knechten,
Ghy sult gezegent zijn hier op het aerdtsche Dal,
Van Godt den Heer bequaem, voorwaer niet als den slechten,
Maer als een Christen vroom ter werelt breet en smal,
Hier na d'eeuwige vreucht met blijdschap en geschal,
Daer sal den Heer sijn volck met 's levens Kroon bekroonen
Al in des Hemels stadt, Godt is ons Borgh en Wal.
Geluckigh is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
| |
Die den Armen bystaet, Godt sal 't hem weer vergelden,
Hier en hier namaels noch, soo spreeckt de Heere goedt,
Want dat heeft Godt belooft soo de Schrift gaet vermelden,
Want wat den Heer belooft dat sal hy geven soet,
Daer om den armen mensch staet hem by metter spoet,
Heeft hy honger of dorst, laet hem geen gebreck lijden,
Maer geeft hem spijs en dranck, hem soo ten rechten voet;
Wilt hem in sijn droefheydt gestadigh gaen verblijden,
Bedeckt sijn naecktheydt wel nu en tot allen tijden,
En troost hem inder noot als een Christen behoort,
Met Godes heyligh Woordt, dat hy 't quaedt stelt ter zijden,
En sijn betrouwen set op Godes heyligh Woordt,
Soo sal u Godt den Heer zegenen voort en voort,
Al in des Hemels stadt, daer hy u sal verschoonen,
Daer geen droefheydt en is spreeck ick met accoort.
Geluckigh is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
Prins'licke Broeders al, staet by Wedu en Weesen,
Want Godt ons dat gebiedt ons menschen altesaem,
Wilt haer vertoosten t'saem, en wilt den Heere vreesen,
Godt sal 't vergelden u aen ziel ende lichaem,
Dat ghy hebt voorgestaen Weduwen wel bequaem,
En Weesen desgelijck, den Heer sal u verstercken
Dat ghy soo hebt gestreen voor sijn volck en sijn naem,
Want Godt haer Vader is alhier op 'swerelts percken,
Want Godes goeden Geest die sal steets in u wercken,
Om dat ghy noch bystaet Weduwen goedertier,
En Weesen heel bequaem, want Godt dat gaet aenmercken,
Hy 't altemael doorsiet al op de werelt hier;
Daerom doet na Godts Woordt met een goede manier,
Godt sal u met sijn Geest hier naer weder beloonen,
Daer geen droefheydt en is (segh ick) in 't liefdich vier.
Geluckigh is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
In liefde vierigh,
Bemint Godts Engels.
Ioris Engelsen van Sevenbergen.
|
|
Auteursrechtvrij