Maeslandt,
Verklaringe op den Regel, Wtgesonden by de Vlissinghsche blaeuw Acoleyen,
en ghestelt by den Maeslandtschen Olijf-boom 1641.
Regel. Geluckigh is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
DEn Godts-dienst is geseydt, 't gemeen is meest van nooden,
Daer dan den Godts-dienst blinct in waerheyts suyv're glans,
Met nijver wel doen naer Godts heyl'ge Wets Gebooden,
Daer is een saligh volck, verciert met deughdens krans,
Geluckigh is dat Landt daer beyde Vrouw en Mans
Behert'gen 's Heeren dienst met heet ontsteecke minne,
Geluckigh als een Hof omcingelt met een Schans
Die geen vyants gewelt geweldigh kan inwinne;
't Belooft luckzaligh landt dat Godts beminde inne,
Is daer 't geloovigh volck naer Christelijcke plicht,
Gods-dienstich knielen met gebogen ziel en sinnen,
In onbeveynst gelaet voor 't Goddelijck gesicht,
Geluckigh is het landt daer Godt sijn Tempel sticht
In 't herte van het volck, om namaels haer te kroonen,
Geen tijdelijck geluck komt hier by in gewicht.
Geluckich is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
Hoe wel het Landt alhier geluckigh ick wil nomen,
Soo werden doch gemeynt d'Inwoonders van dat landt
Die wel geluckigh zijn, indien sy zijn de vromen,
Die als den wijngaert zijn in Godes Hof geplant,
D'Aerdtrijck baert dien haer vrucht, verciert aen allen kant,
Het water is dien nut door 't voetsel aen te bringen,
De locht ten leven dient, 't vuyr dien ten oyrbaer brandt,
Het Vee dien voedsel geeft, vermaeck der Voogh'len singen
Om kort sy vinden lust, en rust in alle dingen,
Ia selver inde pijn, mits dat haer is bekent
Dat Godt tot saligheydt komt aen haer lichaem vringen,
Al ' geen haer over komt, 't zy blijtschap of torment;
Is dit geen luckigh landt daer Godt sijn Leer soo sent,
Bekrachtight met den Geest? Dat daer d' Inwoonders toonen,
Hoe Godt 't geloovigh hert tot hem in Christo went,
Geluckigh is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
| |
Waer in bestaet 't geluck soud yemandt mogen vragen,
Die sich niet schaemde verblint te zijn geacht,
Is dit geen groot geluck? 't geen andere achten plagen
Dat dat met vreughdigh soet d'inwendigheydt toelacht,
Is dit geen groot geluck dat wat de boosheydt wracht,
Tot smaet, ja tot de doodt van Christi recht gesinde,
Dat sulcks al streckt tot vreught, vol Goddelijcke kracht,
Van 't recht geloovigh volck, van 's Heeren wel beminde,
Een Christen sal altijdts sijn welgenoegingh vinde,
In leven of in doodt roemt hy in sijnen Heer,
Sijn hoogh begaefden geest, geen aerdtsch gewelt kan binden,
Hy dringht met vasten moet na d'alderhooghste eer,
Is dit geen groot geluck, wat wil men wenschen meer,
Als in 't Godtsdienstigh hert Gods Groot-Soon te troonen,
Die daer als Koningh ons sal stueren na sijn Leer.
Geluckigh is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
Prins van het hooge Rijck, O Koningh vol van glory,
Wat naeckt een grooter luck 't geluckigh Christen gild,
Een onverderflick goet dat ghy door u victory
Verworven hebt voor ons door goetheydt overmildt,
Christus heeft voor den mensch sijn's vaders toorn gestilt,
En uyt het dood'lijck rijck weer overbracht ten leven;
Christus die heeft sijn volck uyt sondens slijck getilt,
Opwaert door bloedt gereynt, aen 't Kruys ten soen gegeven,
Is dit geen groot geluck, wy (die met anghstigh beven
Wel mochten roepen, koom o bergen ons bedeckt
Op dat wy niet en sien, hem die daer sit verheven)
Nu soo vrymoedigh gaen ten troonewaerts onbevleckt,
Gesuyvert door het Lam, vrymoedigh uytgestreckt,
Seggende Vader goet, u Dochters en u Soonen,
Hier knielen in u eer, ten prijse opgeweckt.
Geluckigh is het Landt daer sulcke volck'ren woonen.
C.I. van Aerd'.
|
|
Auteursrechtvrij