Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen

[fol. Y3r]

Alckmaer,
't Lauwerier.

Op den Reghel: Gheluckigh is het landt, daer sulcke Volck'ren woonen?

MEn acht hier veelderley geluckig' Land, ter werelt;
Als daer het volck uytsteeckt in Rijckdom en in schadt:
Of daer het waters gront blinckt, van het schoon geperelt
Koralen en ghesteent: of daermen Stad, by Stad,
[Deur welvaert] vind ghebout: of daer 't Moerbezy-blad,
Den zijd-worm queeckt; waer af 't Land vloeyt van zijde waren,
't Goud-laken, en Damast: of daermen 't edel-nat,
Parst uyt de druyven; 't geen 't hert koestert voor 't beswaren:
Of daer het blinckend' Goud' en Silver, komt uyt d'aren,
Des Aerd-rijcks: of, daer 't swermt van Schepen, Kiel, by Kiel:
Daer 't graen, vis, voog'len, vee, saemt overvloeds nieu-maren:
Of daer trots-moed van 't Volck niet licht deur onspoed viel:
Of daer de Lucht, en 't landt, gesond is, voor de ziel:
Of daer veel wetenschap uyt d'hars'nen komt vertoonen;
Dat 't wijse Oog, wel voor 't best, van 't verhaelde hiel;
Vermits 't gelucks lof rust, meest op het wijs verschoonen:
Geluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.

Naer 't Eed'le Akolai, wil ons koers anders stellen;

't Landt wort geluckigh [om 't Volck die 't bewoont] genoemt.
Dit schijnt met swarigheyt mijn binnenste te quellen;
Hoe! Al 't verhaelde Land, vergeefs met g'luck geroemt:
Want, 's Werelts hoochste pronck, is al maer slecht verbloemt;
Soo moeter yetwes zijn, dat waerder is om prijsen:
Wel d' Aerde teelt het niet; al 't Aerds wort doch verdoemt:
Behalven d'Aerd' alleen, die God opwaerts sal wijsen.
Daer merck ick [so my dunckt] 't geen 's Lands geluck doet rijsen;
Dat is 't Gods-dienstich Volck: wiens lust, is Godes Wet.
't Landt dat sulck volck veel bercht; doet Godt geluckich spijsen:
Want Godts beloft, gaet vast; die is haer by-gheset.
Men weet wel, dat geen Mensch hier leeft, heel sonder smet;
Soo besight God zijn roed wel eens, als 't Volck hem hoonen:
Doch d'herten heel gedweech, vermorselt, en verplet;
Die smeecken om genaed, als goedaerdighe Soonen:
Gheluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.

[fol. Y3v]

 

Is Obed Edoms Huys niet om de Arck ghezegent?

 

Om Iob, sijn kind'ren goed: na'et uytstaen van 't Proef-stuck?

 

Salem, om David; die Godt dweegseam had bejegent?

 

't Beloofd'-land, (om Gods volck;) met alderley gheluck?

 

Seyt 't spreeck-woort niet: God laet sijn volck noyt inden druck?

 

De gantsche schrift, is vol; maer Deutronomi klaer'lijck,

 

In't acht-en-twintighst, vind ghy 't loon, voor 't Wetten-Iuck:

 

Geluckigh sal het Land zijn, (seyt Godt openbaer'lijck)

 

Daer ghy woont: als ghy houd mijn Wetten, wel eenpaer'lijck.

 

O! wel geluckigh Land: alwaer is goe God-vrucht!

 

Hoe soude Godt haer met sijn roede straffen swaer'lijck?

 

Ierus'lem wordt ghespaert, om Davids liefd', en sucht:

 

Wel hoe! daer d' Hemel-wegh betreden word in tucht;

 

Soud God nu oock sulck Land niet met gheluck doen kroonen?

 

Daer d' Harder 't schaepje wenckt, en 't schaep tot d' Harder vlucht;

 

Dat's proef van 't Lands geluck; daer vest den Heer sijn troonen:

 

Geluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.

 

 

 

Prince.

 

Maer 't Princelijcke Volck deur teghenspoeden druckigh;

 

Van Godt (uyt liefd') gheproef: gelijck Godt toetst sijn kindt:

 

Sulck Land, in schatten arm, is 't aldermeest geluckigh;

 

Daer d'harten tot haer Godt eendrachtigh zijn gesint:

 

Daer d'Heere, om de deuchd, de Heyl'ge zieltjes mint:

 

Daermen het quaet afweert, als recht Christen leden;

 

Daermen (deur 't naestens liefd', en eendracht) d'herten bind:

 

Daermen Godt Temp'len bout van waer inwend'ghe vrede:

 

Daermen den armen helpt met spijsen ende kleeden:

 

Daer yder wil, dat Den Geest ondersoecket Al:

 

Daer d'opperste ghebied, bestiert word na de reden:

 

Daer elck betracht te zijn van 't suyvere ghetal;

 

Daer d'Hemels Akolai, hier na haer Prins zijn sal.

 

Sulck Volck trapt op 't onheyl; en kneust sijn helsche koonen:

 

Wenscht alle Mensch 't gheniet van 't Hemels soet gheschal;

 

't Jeucht groeyend' Lauwerier gheeft sulcke d' eeuw'ge loonen:

 

Geluckich is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.

Altijdt strijdt.

Cornelis vander Woude.