Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen

[fol. V3r]

Hoorn.

Op den Regel: Gheluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen?

GEen ghelt, of groote schat, gheen Ooreloghs practijcken,
Geen schranderheyt van breyn, geen sterckheyt van de steen,
Geen naem noch groote faem, en kan in't minst' doen blijcken
Een Landt gheluckigh is voor and're Coningk-rijcken;
Want dit en dierghelijck is daer toe al te kleen.
Het lost noch weert in't minst gheen ong'luck noch gheween,
Als by eervarentheydt ghenoegh wert ondervonden,
Maer de Gherechtighe (naest Godt) sijn 't eenigh een
Die 't Landt in spoet en luck en eendracht hout ghebonden:
Want der Gherecht'gher Deught die evenaert de sonden
Vand' and're voor de Heer, soo dat tot gheender tijdt
(al schoon de schult is groot, jae menigh duysent ponden)
Het Landt nae sijn verdienst van Godt werdt ghekastijt,
Maer 't wert in teghendeel met Heyl ghebenedijt,
En in Gods huld' bewaert, gelijckmen kan betoonen,
Dies is dan wel gheseyt, ten aensien van 't profijt:
Gheluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.

Had Godt in Sodoma, Gherechtighe ghevonden,

Soo hy door d'Enghelen mondt aen Abram heeft verklaert,
Iae slechs een kleyn ghetal, het waer om haerde sonden,
Niet in des Heeren grim, met Hemels Vyer verslonden,
Maer 't waer door Gods ghenae tot heden noch ghespaert:
Want sijn God'lijckheyt en is soo niet van aert
Dat hy de goen en quaen te samen soud' vertreden.
Geen, daer toe sijnse hem te aenghenaem en Waert,
Hy hout, om haerent wil, het landt in rust en vrede.
Hy wil sy als een sout, met Deughs gherechtighede,
Of als een Helder licht, by 't boos' verdoolt gheslacht,
Verstrecken sullen, tot verbet'ringh vande zeden,
Van hem die op sijn plicht niet al te veel en acht:
Want 't beelt van vroome Lien heeft hier in groote kracht.
Om dit en sulckx meer wil Godt een Landt verschoonen.
Wordt dan met waerheydt niet ghesproocken en ghedacht,
Geluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.

[fol. V3v]

 

Doen Iacob, Laban diend' (schoon Laban onrechtvaerdigh

 

Sijn loon verandert heeft) de Heer heeft Labans Vee

 

Om Jacobs g'rechtigheydt, en deughd'lijckheyt goet-aerdigh,

 

Gesegent en Vermeert, jae Godt hiel hem soo waerdigh

 

Dat hy in alle dingh Godts segen Voerde mee,

 

En die waerd' uyt ghestort, met heyl, met luck, en vree,

 

Waer hy ghehuysvest was, of sijne dienst was plegend'.

 

Men leest van 't waerde pant, van Joseph, wat hy dee

 

Of waer hy overgingh, dat Godt dat heeft gheseghent.

 

Om sijn Gerechtigheydt wert Potiphar bereghent

 

Met rijcken overvloet. Waer uyt men klaer kan sien

 

Dat Godt soo oock een Landt met liefd' en gunst bejegent

 

Waer in dat hy bevindt veel recht oeff'nende Lien.

 

En nae dat Saelmon seyt, en kant niet aers gheschien,

 

Want de Gherechtighe een Volck met spoet komt kroonen.

 

Wel saligh sijn die gheen die 't Landt dit nu aen-bien.

 

Geluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.

 

 

 

Prince.

 

Want de Gherechtighe hout Godt in all's voor ooghen,

 

Hy lieft een yghelijck, schoon hem een ander haet.

 

Den Armen Vremdelinck vint by hem mededooghen,

 

Hy leyt hem in sijn Huys, hy is op 't Hooghst bewoghen

 

Dat hy sijn leen van Godt, door een gherechte daet,

 

Besteet daer Godt het eyst, en niet door eyghen-baet,

 

Tot meer als nut ghebruyck, vant leen bestaet te steelen.

 

Hy loopt, hy soeckt, hy vraeght, waer dat ghebreck ontstaet,

 

Daer gaet hy Godes-gaef milt-dadigh mede deelen;

 

Hy kleet de naeckte Lien; hy laeft de dorst'ghe keelen;

 

Hy acht by krancke lien sijn tijdt seer wel besteet;

 

Hy 's als een seghen Gods; hy onderhouter veelen,

 

Naest Godt, dees g'rechtigheydt is hem een vorst'lijck Kleet.

 

Ghebeurt het hy in't Landt het rechter Ampt betreet,

 

Of Prins of Coningh is, hy siet op gheen Persoonen,

 

Hy sal door gift, noch gunst bestmetten sijn gheweet.

 

Geluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.

VVilt Hooren 't VVoort.

J. Iansz Deutel.

Tracht nae 't goede.