Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio T4r]
| |
Op den Reegel. Geluckich is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen?
O Wel gheluckigh Volck, wel ghesegende Landen,
Daer vree en liefde woont door waere eendrachts banden:
Hier wert Gode omhelst, den Godsdienst recht bemint,
Hier is ontrou haet, twist, geen onheyl meer voor handen,
Waer door Melck, Honich vloeyt, Godt heeft dit Volck ghesint,
Om sijn Wet en sijn Woort, datmer onsmetlijck vint,
Geleert, ghelooft, beleeft, ghevolcht in alle waerheyt,
Waer door het goede steedts het quade overwint.
Dies hier de gulde eeuw weer blinckt in alle claerheyt,
Alles goets overvloeyt, hier is onrust noch swaerheyt,
Want sy vereent met Godt, steedts voor in vrede gaen:
Niemant leeft hier t'onrecht, maer in deucht en eerbaerheyt,
Dies strijdet Godt voor haer jae sal ter neder slaen,
Door sijnen Erm seer sterck, die teghens haer opstaen,
Ia sal haer Landen noch door sijne goetheyt Croonen,
De Hel, Duyvel, noch Doodt, en kanse gantsch niet schaen,
Gheluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.
Ia wel gheluckich Volck! mach ick dit volcx naem geven,
Want sy heylsaem voor Godt in waere eendracht leven,
Niet soecken gelt of Schat, maer haer ziels profijt:
Hoveerdy en staets-pracht is vert van haer gedreven,
Ontucht, Oneerbaerheyt, Twist, Tweedracht, Haedt en Strijdt,
d' Overheyt Vaders zijn, als voesters in haer tijdt.
Die soecken 's Lands volcx Heyl, en t'onheyl sy verjaghen,
En lijdent suer en soet, gheen onrecht men daer lijdt,
Want wat 't volck overcomt sy g'willich met haer draghen,
Ia haer lijf, goet en bloet, sy stedes voort Landt waghen,
En voor de Godtsdienst recht sijnt Vaders vol van deucht,
En wat tot Godts eer streckt sy volghen met behaghen,
O wel gewenste eeuw! O Landt vol reyn gheneucht:
Daert al nae wensch voort gaet, en elck int goet verheucht,
Als waere Broeders die in Christ' sich recht vertoonen,
En leven in Eendracht soo wel d'Oude als Ieucht,
Gheluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.
| |
[Folio T4v]
| |
Ist niet gheluckigh Landt daermen in Dorp' en Steden,
Godts heylich woort steedts hoort suyver oprecht beleden:
Daer den Godtsdienst te recht tot Ziels heyl wert geleert,
Door Godts vroome dienaers in waere Suyverheden!
Dies wert Godts heylsaem Wet by yder Mensch ge-eert,
In alle ned'richeyt yder tot Godt hem keert,
Dies keert sich Godt tot haer door sijn groote ghenaden,
Ia blijvet steedts altijdt en al haer doen vermeert,
Komt den swacken te baet, en met sijn woort versaden,
Breeckt niet ghekroockte riet, maer met sijn hulp te staden,
Soeckt dat verlooren Schaep gantsch vande Cud' gedwaelt.
Ach wel gheluckigh Landt daert Volck dus tredt Godts paden,
En Godst goetheyt dus vloeyt, daert al van boven daelt,
Wat Ziel, Lijf nodich is, dit Godt oock selfs verhaelt,
Ia wil die sijn Woort vocht aent Landt en Ziel beloonen,
Alles naer lust en wensch, dus vant Geloof niet dwaelt,
Geluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.
Lof sy ons Prins, ons Godt, die sijn volck heeft vercooren,
Eer s'Weerelts gront oyt lach als sy waeren verlooren,
Onnut hier tot het goet oft tot haer heyl bequaem:
Maer ghy die voor ghenaet met goetheydt comt te vooren,
En maeckt haer u ghelijck, ja heylicht haer Lichaem,
Ia int beloofde Landt ghy haer weer leyt te saem,
Door u ghenade groot, die ghy daer steedts laet blijcken:
Ghy segent al 't volcks doen, dies sy heylich u naem,
Iae hoetse voor Vyandt dat sy gans niet beswijcken,
Soo datse sijn ghemint, ghevreest in veele Rijcken,
Door uwe hulp alleen sijn sy tot staedt ghebracht.
Dies 't Landt vol overvloeyt by gheen Landt te ghelijcken,
Want 't is haer al na wensch door uwe groote kracht,
En al wat is oft comt, t'wert al van u verwacht,
't Staet alles in u Handt ghy die haer niet sult hoonen,
Maer gheven doort gheloof, dit wert by haer betracht,
Gheluckigh is het Landt, daer sulcke Volck'ren woonen.
Reyn gheneucht. Ick wacht een beter. |
|