Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen

[fol. N1r]

Maeslandschen Olijf-boom.

Op de Vraghe: Wat oeff'ningh is elck best, en nodighst voor 't gemeen?

COnstrijcke Blauw Akley omringht met Zeeusche stroomen,
Het wit gewieckt gerucht is met u Caert ghekomen,
In ons Olijven-hof daer vreed' Uyt liefden spruyt,
Waer op wy met een lust, flucx hebben voorghenomen
Op uwen Helicon ons Muses slecht gheluyt,
Oock te doen singen, d'antwoort op u vraech gheduyt,
d'Oeff'ningh die wy voor best, en 't ghemeen nodighst achten,
Is Godes suyveren dienst, die ons t'gheloof werckt uyt,
Gods-dienst, door waer-geloof, is boven al in krachten,
Dat dit een oeff'ningh is, gheen Wijse anders dachten,
't Is klaer gelijck de Son, want beyde Ziel en Lijf,
Moeten aen desen dienst, oock oeff'nen al haer machten,
Wie dan in Gods-dienst voeght gestadigh zijn bedrijf,
Sich oeffent, heylsaem werck, dat beyde Man en Wijf,
Dat beyde jongh en oudt, en hoogh of laegh ghestegen,
Op 't hooghste nodighst is, dit ick tot antwoort schrijf,
Den waren Godes dienst, na Christi Leer te pleghen.

Dat dit oock 't beste sy, en kan niet anders wesen,

Mits 't heylsaemst daer uyt spruyt, en alles wat wy lesen,
In 's Heeren Heyligh Woort, dat dwinght, vermaent en vleyt,
Ons tot den Gods-dienst, die teghen alle vreese,
Van tijdelijcke smert ons Borstweer sterck bereyt,
Wie Godt van herten dient, 't sy dan of lief of leyt,
Hem onversiens bestelpt, hy sal hem treff'lijck draghen,
En dencken, Hemel Heer, u Woort ons klaerlijck seyt,
Dat ghy u gonst ons toont, in luck, of schijn van plaghen,
Den Godts-dienst is d'Off'rand', die staet in Godts behagen,
Als die na Christi Leer, met yver werdt ghevoedt,
Vraeght ghy, wat is dees dienst, ick antwoord' op u vraghen,
Te lieven boven al Godt t'aller hooghste goet,
En onsen even mensch alsmen hem selven doet,
Is dit geen Godes-dienst? Ia noodich sijn dees weghen,
Te wand'len yder een, noodighst en best sijn moet,
Den waren Godes-dienst, nae Christi Leer te pleghen.

[fol. N1v]

 

Hooghnodig niet alleen, maer nodighst zijnde Wetten

 

Te volghen onse Gods, sijn suyvere ghesetten,

 

Wie dat die niet en volght raeckt in een droef ghequel,

 

Wie dat die weder volght, met ernstigh op te letten,

 

Gheniet het eeuwigh bly, bevrijt van droeve Hel.

 

Is dit niet nodigh dan, Iae aldernodichst wel;

 

Want die Godts-dienst veracht, hem selven baert ellenden,

 

Hoe deuchtsaem dat hy schijnt, 't Is maer een ydele bel,

 

Godts dienst die moeter zijn, die die noyt Mensch en schenden,

 

Gherechtet naer het woordt, dat Christus met sijn benden,

 

In 't Blijde-booschaps-boeck, ons stelt tot een verbondt.

 

Godtsdienst noot'lijckste saeck, wilt Heere by ons senden,

 

Door Woord, en Geestes licht, want noyt verscheender stondt,

 

Datmen Gods heyl'gen dienst op 't hooghst niet nodigh vondt:

 

Noch macht, noch staet, noch schat, noch watter wordt verkregen,

 

Is sonder Gods-dienst goet, ontfanght dit antwoort pont,

 

Den waeren Godes-dienst na Christi Leer te pleghen.

 

 

 

Voor Prins en voor 't ghemeen, is Godes-dienst van nooden,

 

Want daer het gantsche volck Godts-dienstich Gods geboden

 

Betrachten met een lust, daer is de oeff'ningh best,

 

Daer sendt sijn seghen-rijck, den God der aerdsche Goden:

 

Daer sietmen Stadt en Landt van Godes scherm omvest,

 

Gods-dienst het eerste sy, het midden, het het lest;

 

Dan sullen wy ghemeen hier welvaert rijck ghenieten,

 

En na dees tijd'lijckheyt, in't Hemelsche ghewest,

 

Sullen wy 's levens stroom, in 't Paradijs sien vlieten.

 

Door Gods-dienst wil naer 't wit van 's Hemels doele schieten,

 

Die onvervalscht nae 't Woort des Heeren is gherecht:

 

Noyt en verginght dien wel die Godes-dienst verlieten.

 

V oeff'ningh laet dan zijn te gaen des Heeren weght

 

Met ware Godes-dienst, eenvoudigh, wijs, en slecht,

 

Aen Godes Heyligen dienst is ons wel meest ghelegen,

 

Dies noch eens op u vraegh, wert tot antwoort gheseght:

 

Den waren Godes-dienst, na Christi Leer te pleghen.

C.J. van Aerd.