Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof– Auteursrechtvrij
[Folio E3r]
| |
Op de Vrage: Wat oeff'ningh is elck best, en nodighst voor 't gemeen?
T'Sa spoeyt u mijn vernuft, neemt pen, inckt en pampier,
Beantwoort dese Vraegh, die d'Ackoleyen hier
Met beleefde manier, aen ons hebben gesonden,
Wat oeffeningh elck best, vraghen sy voor plasier,
En nodighst voor 't ghemeen? noyt beter Vraegh ghevonden:
Want door dat wert ghemerckt, dat vele hare ponden
Begraven onder d'erd, sonder nut oft profijt
Het licht van haer verstandt, dat sy tot allen stonden
Houde bedeckt, is schult, dat yder schade lijt,
Maer wie dusdanigh doet, is vande rede wijt,
Onnutter als een dier, So machmen hem wel achten
De Broederlijcke trou, die is hy worden quijt:
Waerom die niet en wil den alsulcken slachten,
Die moet met kloeck beleyt dees rede wel naer trachten.
Want een Lant-ploegent Peert is nutter voor 't ghemeen
Als een alsulcken Mensch: dus oeffent al u krachten
Tot Wijsheyt, die daer streckt tot nut van yder een.Ga naar margenoot+
Dat dese oeffeningh de best is diemen vint,
Dat heeft Aurelius hier voormaels wel versint:
Die sprack, waert datter was een Winckel vol Wijsheden
En dan te koopen waer, ick stelt niet inden wint,
Alle mijn gelt en goet sou ick daer aen besteden,
Voor soo veel als een Man met goet verstant en reden
In eenen dagh alleen tot nut wel leeren kan:
Dat hy dit heeft gheseyt, was om sijn Mede-leden
Te toonen het profijt dat daer moet komen van,
Want dese oeffeningh is nu voor Vrou en Man,
Om wel en wijsselick haer Huysen te regeeren.
Grootelijck is een Stadt, oft Landt geluckigh dan
Daer wijs Regenten zijn, die hooren naer 't begeeren
Van die werden verdruckt, om soo van haer te weeren
Discoort en twistigheydt, soeckende liefde reen:
Dus oeffent u verstant, gheen quaet en kan u deeren,
Tot Wijsheyt, die daer streckt tot nu van yder een.
| |
[Folio E3v]
| |
Iosephus schrijvende van Salomon, die seyt:
Dat hy den Heere badt innighlijck met bescheyt,
Om wijsheyt, om sijn Rijck wijsselijck te berechten,
Wetende dat daer in veel meerder vrydom leyt,
Dan datmen wert bewaert door menichte van Knechten.
Oock een verstandigh Man sal meerder doen, als t' vechten
Van veel duysent lien, door sijn voordachten raet.
Wie sal dan d'oeffeningh der Wijsheyt, als den slechten,
Konnen misprijsen hier, die 't al te boven gaet?
Die Wijsheyt recht verkrijght, die heeft tot sijn ghenaet
Stantvastigheydt in deught, veel Reden-rijcke gaven:
Want door sijn kloeck beleydt, verhoedt hy dick veel quaet
Dat yemandt moch gheschieden, in goet, in bloet, of haven,
Daermen ter werelt meest om siet loopen en draven:
Als wellust, rijckdom, eer, dat acht den Wijsen kleen,
Begheeft u soo ghy niet wilt zijn der Werelt slaven,
Tot Wijsheyt, die daer streckt tot nut van yeder een.
Prince.
Welspreeckende begaeft, oeffent u oock door plicht
In Wijsheyt, waer door datmen den bedroefde sticht,
Want de welsprekentheyt en kan gheen wijsheyt derven.
Al waert als Cicero op 't spreken afghericht,
En soo u noch gebreckt wijsheyt, soete conserven,
Soo ist maer ydel waen: Maer die hier kan verwerven
Wijsheyt tot welspreecken, samentelijck bequaem,
Die mach de bleecke doot, sijn leven wel afkerven,
Maer tot des werelts eynd sal dueren sijnen naem,
Want hy Gode ghelijck sal worden seer lofsaem,
Dat den niet weter hier met machten sal bestrijden,
Maer nochtans heel t'onrecht, want ick my niet en schaem
Te seggen dat den Geest 't welspreecken kan verblijden,
Dat uyt der wijser mont komt, dus wilt u by tijden
Oeffenen soo ghy wilt bevrijdt zijn van gheween,
En gheeft u hert en sin al sonder smart, om lijden,
Tot Wijsheyt, die daer streckt tot nut van yder een.
In vyerigheyt groeyende. Geboeten lust // baert rust. |
|