Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio C3r]
| |
Op de Vrage: Wat oeff'ningh is elck best, en nodighst voor 't ghemeen?
DEn Geest deursoecket al, met heylsame verlichtingh
Om Godes Wet en eysch, met lust te nemen aen,
Waer door Godts beeltenis, becomme onderrichtingh,
Om hier sijn medemensch, te thoonen sulcx met stichtingh
't Welck is den eersten trap, om comen ofte gaen,
Dus sijnde dan ghestelt, tot voortangh op de baen,
Ghewis men vinden sal, een oeff'ningh voor het beste,
Hier toe de vrucht des Geests dient ernstelijck aen ghedaen,
d' Welck staegh een Wapen is, in heete Sieckt op Peste.
Nu dan eens om ghesien, van Ooste naer het Weste,
Vermidts dit Proef-stuck hier met reden bindt aen een
Een wel ghetoetste vraegh, voor my en al de reste,
Wat oeff'ning is elck best, en nodighst voort gemeen?
Dees vraegh een antwoort eyscht, ghegront op den Hoeck-steen,
Waer uyt de Liefde spruyt, in Landen, Huysen, Kercken;
Wel nu dan dus gheseght, met reden groot of kleen,
't Is oeff'nen reyne Liefd, in Woorden, daet en Wercken.
Nu dits dan soo gheseyt, voor yders oogh en ooren
Dat het moet Liefde sijn, 'twelck te bewijsen staet,
Voor eerst hoe Godt door liefd, sijn liefste heeft verkooren
Eer swerelts gronde lach, en noch soo elck mach hooren,
Doen wy onder den vloeck laghen als gantsch versmaet,
Sant Godt niet sijnen Soon, door sijn wel wijsen raet
Uyt binnenst van sijn schoot, beneden op der aerde,
Om sijn volmaeckte lief, te thoonen met der daet:
Want anders conden wy, soo de Schrift oyt verklaerde
Int minst gheholpen zijn, vant gheen dat ons beswaerde,
Als Christus in sijn stant met woordens leeringh was,
Wast anders dan van Liefd, dat hy ons openbaerde,
Hebt Godt lief boven al, u Naesten op dit pas,
Ghelijck u selven me wat kanmen schoonder glas
Of Spiegel stellen voor, om yder te verstercken:
Soo segh ick noch een mael, twelck ick voor desen las
't Is oeff'nen reyne Liefd, in Woorden, daet en Wercken.
| |
[Folio C3v]
| |
Gheduerich is dien sin, by Christus oyt ghebleken
In de Apost'len oock, siende ymandt in noot,
Datmen die helpen sou, tot troost van haer ghebreken,
Laet soo der Liefden drop, vry uyt u herte leecken
Dat Christus niet en klaeght, ick was in hongher groot,
Ghy hebt my niet ghespijst, daer by van kleederen bloot,
Ghy hebt my niet ghedeckt, o Mensch wilt hier op achten
Dat wy Godts eyghen Soon, dat ware Hemels-broot
Onachtsaem souden zijn, den kender der ghedachten,
Die d'arme in sijn plaets ghestelt heeft om te wachten
Het gheen men hem soud doen, so hy noch by ons quam:
Ach broeders wel betracht, 't gheen elck staet te betrachten,
Op dat der liefden vonck, mach glimmen als een vlam,
En dat wy wassen aen, Christi uyt Iessy Stam,
Om soo die waerde vrucht, Maria te bemercken,
Hoe Godt uyt eghen stam, hier toe Menscheyt aen nam,
't Is oeff'nen reyne Liefd, in Woorden daet en Wercken.
Besluyt.
Nu Princen voor het lest, dit is 't geen elck moet dulden
Terwijl 't oneyndich is, en niet kan zijn betaelt,
Soo Paulus daer van spreeckt, met ernst als den sorghvulden
Gheeft toch elck een het sijn, maer dees gheduerghe schulden
Kan niet werden voldaen, so langh men adem haelt,
Want liefd en hout niet op, so langh de Sonne straelt
Over 't gheschapen Volck, dat op de Weerelt woonet.
Ey! Mede Christen mensch, of ymant somtijts faelt
Erghert u daer niet aen, sulcks u int minst verschoonet,
Doet wech den gier'gen aert, en Liefd in plaets verthoonet:
Soo sal u waerde Siel, besitten 't reyn ghemoedt,
En sal van d'hooghe handt, met eere zijn becroonet.
Wech, wech, dan Haet en Nijt, wech 't gheen den twister doet,
Hier is de goede Hoop, vermenghd' met liefde soet
Voltrecktster vant gheloof, aen d'onvolmaeckte Kercken:
Dus volget dan 't besluyt, met dese woorden goet,
't Is oeff'nen reyne Lieft, in Woorden daet en Wercken.
Offert recht. Abraham Weemer. |
|