Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio B1r]
| |
Op de Vrage: Wat oeff'ningh is elck best en nodighst voor 't gemeen.
DOen den Schepper van al Hemel en Aerd' voort brachte
Uyt niet, en van dees Aerd', schiep 't Mannelijck gheslachte,
En van een Rib' des Mans, een Vrouwe voor hem teelt,
Die Godt verheerlijck t'saem, met wetenschap en machte,
Om onderhouden dat sijn Godtheyt haer beveelt,
Ghestelt int Paradijs, vol tijdelijcke weelt,
Om naer dees aertsche vreucht Gods-Coning-Rijck te erven,
Gaefd haer in keur en macht, dus was den Mensch vereelt:
Sprack in wat dach ghy eet van dees Boom sult ghy sterven.
Maer laes! Niet langh daer naer quamen sy int bederven
Verlieten Gods Gebodt, gaven Satan gehoor,
En traden inde sond', die wy al t'saem be-erven,
En sijn in doodts bedwanck al ghekomen hier door
Vervreemt van Godes-Rijck, dat elck hier mee verloor,
Verviel in Duyvels kluys, vol Iammerlijck gheween,
Tot weer-ervingh des Rijcks, geeft Godt fijn Soon daer voor.
D'oeff'ningh van Gods gebodt is best, nodighst 't gemeen.
Soo hoogh den Hemel is verheven boven d'Aerde,
Soo is d'oeff'ningh dees Rijcks boven ander in waerde.
Naerlatich Godts gebodt, quam d'eerst en wy tot val.
Abram (of Godts gebodt) sijn eygen Soon niet spaerde
Maer hem ten offer bracht, dat hem gerekent sal
Zijn of het waer volbracht. Loth met sijn kleen ghetal
Uyt Sod'ma wiert geleyt, om Godes straf t'ontvlieden,
Sy mochten niet stil staen, noch omkijcken voor al,
Maer heel naerlatich wiert Loths-Vrou van Gods gebieden,
Daer voor een wonder daet (door Gods-kracht) haer geschieden,
Sy wert in een Sout-steen, en Sodoma tot as,
En is daer blijven staen, tot schrick van alle lieden.
Corach met al het volck, dat tegen Moyses was
Met off'rand opghestaen, sijn door Gods tooren ras
Versoncken inde Hel, levend van hier gescheen:
Met al wat haer toe quam, versonck oock op dat pas.
D'oeff'ning van Gods gebodt is best, nodighst 't gemeen.
| |
[Folio B1v]
| |
Soeckt eerst Gods Koninghrijck, dees oeff'ningh is de beste
En nodighst voort ghemeen, want de gheheele reste
Die ons van node is, ons toegeworpen wert,
Door die den blixem stiert vant Ooste tot int Weste,
Die door een puere liefd' aen 't Kruys droegh onse smert,
Betalend' voort gemeen met een libraeligh hert,
De schult ende misdaedt van d'eerste Mensch bedreven:
Dit is hem niet genoegh, Maer belooft ons (so vert
Wy doen naer sijnen wil) sijn Rijcke ons te gheven,
'tWelck niet van deser Aerd is soo men vindt geschreven,
Maer inde Hem'len is bevestight sijnen Throon,
Daer is sijn Majesteyt in heerlijckheyt verheven,
Daer toe zijn wy ghekocht door Christi bloede schoon,
Tot Kinderen sijns Rijcks, als Dochter ofte Soon,
Of Broeders van ons Heer, die ons verlost alleen,
Die elck (naer sijn verdienst) bereyt heeft eeuwigh loon.
D'oeff'ningh van Gods Gebodt is best, nodighst 't ghemeen.
Prince.
Die in Gods Rijck wil gaen, moet oeff'nen Gods Geboden,
Al soudt sijn lichaem schaen, al woumen hem doen dooden,
Op dat hy sijne ziel mach houden uyt de klem
Van Satans valsche lift, die d'opperste der Goden
Temteerde, en liet sien de Aertsche schatten hem:
Sprack aen Gods Rijcke Soon, met arme Duyvels stem:
Wilt ghy neervalligh my aenbidden, 'k sal u gheven.
Durfd' hy dat Christus doen, veel meer sijn Schaepjens tem,
Die hare saligheyt wercken, met vrees en beven,
En dienen hem die is voor ons aen 't kruys verheven,
Daer hy in sijn pijn voor ons werde bespot,
Daer hy door sijne doodt ons werckt het eeuwigh leven,
Treckt ons uyt Duyvels kluys tot 't Koninghrijck van Godt,
Leert alle die sijn Rijck wil ingaen, sijn Gebodt
Houden, Trou blijcken moet, dees Off'ningh, anders gheen
Christus ons Pellicaen wil hebben, dit ist slot,
D'oeff'ningh van Godts Gebodt is best, nodighst 'tgemeen.
Naem-spreuck: Iders Spoet Aensiet. Jan Pietersz. de Does. |
|