De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 8

Kunstkroniek

Tooneel- en letterkunde.

- Prijskampen. - Enkele schrijvers van stukken die in den Antwerpschen prijskamp eene eervolle melding behaalden hebben zich reeds kenbaar gemaakt. De dramatische schets ‘de Kerstboom’ is het werk van den heer Slingervoet Ramondt (Deventer), en het treurspel ‘Ada van Holland’ is van den heer Van der Schraft (Rotterdam), die thans reeds overleden is. - Zoo wij ons niet vergissen is de schrijver van het in verzen opgesteld tooneelspel ‘de Gudrun’ een jonge Westvlaamsche dichter, de heer Albr. Rodenbach, van Rousselare.

[p. 429]

- De koninklijke prijs voor het beste werk over onze Nationale geschiedenis, is toegekend geworden aan den heer Alph. Wauters, archivist der stad Brussel. Het bekroonde werk is getiteld: Les libertés communales en Belgique.

- Ter beantwoording der prijsvraag voor eene verhandeling over de Pacificatie van Gent, heeft het Willems-fonds (Gent) vier handschriften ontvangen. De Jury heeft tot nog toe geene uitspraak gedaan.

- Eene kleine terechtwijzing, betrekkelijk de uitgave van een in ons voorlaatste nommer besproken werk: Naar wij vernemen is de uitgever voor België van Jules Verne's Wonderreizen, niet de heer Ad. Hoste, maar wel de firma E. Todt (opvolger van Willem Rogghé) te Gent.

- Bij ministerieël besluit is aan Em. Van Goethem's drama ‘De Pacificatie van Gent’ (muziek van Benoit) de hoogste tooneelpremie toegekend. - De heer Van Goethem heeft met den toondichter Edw. Blaes een zangspel vervaardigd, getiteld ‘Brouwer en Craesbeek.’ Ook zijn geestig blijspel ‘De Doopgetuigen’ wordt door hem tot een zangspel heromgewerkt, waarvan Karel Miry de muziek maken zal.

- Wij vernemen met belangstelling dat de uitgave van het gunstig bekende ‘Nieuwpoortsch Jaarboekje,’ voortaan met medewerking der plaatselijke afdeeling van het Willemsfonds zal worden voortgezet. Reeds heeft de Commissie, die met het verzamelen der bijdragen is gelast, haren oproep aan de letterkundigen rond gestuurd, opdat het Jaarboekje voor 1878 tijdig van de pers komen.

- Dat Geraard Mercator (Kremer) een Vlaming was, die uit Duitsche ouders te Rupelmonde werd geboren, is iets dat hier elke schooljongen weet. Even bekend is het dan ook dat aldaar, weinige jaren geleden, een standbeeld aan dien wereldberoemden aardrijkskundige werd opgericht. - Dezer dagen meldden ons de dagbladen dat nu ook de inwoners van Duisburg, in Duitschland, Mercator met een standbeeld hebben vereerd... ‘Allerbest! beter twee dan géen,’ zal men zeggen: de diensten door onzen Mercator aan de wetenschap in 't algemeen bewezen, verdienen ongetwijfeld ook de hulde van àndere natiën. Doch die goede Duisburgers meenen het zóó niet.

[p. 430]

Inderdaad, wat ons wel wat verwonderd heeft doen opkijken, is dat een lokaal blad, van dat monument sprekend, zoo maar kortweg, ‘sans autre forme de procès’ verklaren komt: dat Mercator een Duisburger was. ‘... Wij, inwoners van Duisburg, noemen hem met fierheid onze Mercator.’ - Zóó ongeveer staat het in 't bedoeld artikel. - Onze Mercator!... Ja wel! net gelijk men te Keulen van onzen Vlaamschen schildervorst zegt: onze Rubens, - en te München van Roland de Lattre: onze Lassus!

't Schijnt dus, dat men ook aan gene zijde van den Rijn al eens de spreuk vergeet: ‘Geef aan Cesar wat aan Cesar toekomt’! - Het verlichte Duitschland heeft nogtans, op elk gebied van wetenschap en kunst, beroemdheden genoeg, groote mannen die hem onbetwistbaar toehooren, - zoodat onze Germaansche stambroeders wel niet noodig hebben met andermans veêren te pronken!

- Twee jonge Vlaamsche letterkundigen, beiden medewerkers aan ons tijdschrift, zijn dezer dagen in den echt getreden: de heer V. Van de Walle, voorzitter der Veldbloem (Brussel) met Mejufvrouw Elisa Huens, en de heer Is. Teirlinck, met Mej. Ada-Maria-Delphine Van den Hove. - Onze beste heilwenschen aan dit dubbel huwelijkspaar!

- De dichter Jul. De Geyter, de archivaris P. Genard, en de beeldhouwer Jul. Pecher zijn tot ridders der Leopoldsorde benoemd. Die vorstelijke onderscheiding is eene hulde aan hun talent, waarvan zij tijdens de Antwerpsche Rubensfeesten een nieuw en schitterend bewijs hebben gegeven: De Geyter schreef de Rubenscantate, Genard gaf eene voortreffelijke studie over Rubens in het licht, en J. Pecher vervaardigde het prachtig bronzen borstbeeld des genialen meesters.

- Naar het schijnt zou men te Brussel de plechtigheid voor het aan Marnix van St. Aldegonde op te richten standbeeld, doen samenvallen met de aanstaande nationale feesten, welke ter gelegenheid der 50^ste verjaring van ‘'s lands onafhankelijkheid’ zullen plaats grijpen. Met het oog op de zeer uiteenloopende beteekenis van dit tweevoudig feestdoel, zal gewis menigeen zich afvragen, op welke wijze men toch ‘het feit

[p. 431]

van 't jaar '30’ met het Marnixfeest in harmonie zou willen brengen?! Inderdaad, zooals ons dezer dagen nog een taalbroeder uit het Noorden zeer terecht deed opmerken, ‘Marnix was het alter-ego van den Prins van Oranje, en het ontworpen nationale feest is een manifestatie in geheel tegenovergestelde richting, waarbij men breekt met de traditiën van vroeger. De onafhankelijkheid van 1830 en 1572 stooten malkaar af en kunnen zich niet vereenigen.’

- De heer T.H. De Beer schrijft aan de Nederlandsche bladen, dat het bericht als zouden de opstellers van het groot Nederlandsch Woordenboek de taak opgeven, teenemaal bezijden de waarheid is. Hij verzekert ons dat de heeren Dr. E. Verwijs en Dr. J.P. Cosijn, verre van de uitgave te staken, integendeel ijverig werkzaam zijn om zoo spoedig mogelijk een nieuwe aflevering van dit reusachtig Nederlandsch lexicon te laten verschijnen.

Toonkunde.

- De jonge vlaamsche componist Frank van der Stucken, wiens te Berlijn verschenen liederbundel ‘Jongelingsliefde’ hem reeds zoo gunstig heeft doen kennen, vertrekt dezer dagen naar Leipzig, om in dit centrum der Germaansche beschaving zijne kunststudiën te voltooien.

Beeldende kunsten.

- Prijskampen. - Ziehier den uitslag van den door het Journal des Beaux-Arts uitgeschreven wedstrijd van sterkwatergravuur (1878). - In het vak der Geschiedenis werden de prijzen niet toegewezen. - De éénige prijs voor het Genre (300 fr.) werd behaald door den heer L. Gerard van Brussel, met het n^r 1, voorstellend: een slapend oud vrouwtje. - De 1^ste prijs voor het Landschap (200 fr. werd toegekend aan den heer Frans Van Kuyck van Antwerpen, met n^r 16, voorstellend: een dorp in de Kempen. Daar de 2^de prijs werd behaald door eenen kunstenaar, die reeds in den vorigen wedstrijd met een gelijken prijs was bekroond geweest, zoo werd de uitgeloofde premie niet toegekend. - De Jury was samengesteld uit de heeren Stallaerts (Brussel), W. Geets (Mechelen) en Coosemans (Leuven).

- Onze reeds gunstig bekende jonge schilder Albrecht Dillens heeft in de ‘Nederlandsche Dicht- en Kunsthalle’ eene

[p. 432]

keurige sterkwaterplaat laten verschijnen. Het niet zeer nieuw onderwerp - twee gelieven in een bootje - is op voortreffelijke wijze en nog al zelfstandig behandeld. Alleen de uitdrukking van het meisje beviel ons niet te zeer. Doch over 't algemeen laten teekening en samenstelling niets te wenschen, en maakt deze ets een aangenamen indruk. 't Is eene goedgeslaagde proef in de nog te weinig beoefende kunst der sterkwatergravuur.

Necrologie.

Désiré Coryn, artist bij den Nederlandschen Schouwburg te Antwerpen, schielijk overleden ten huize van zijnen schoonvader, den heer Victor Driessens. Het vroegtijdig afsterven van dien zoo ijverigen als verdienstvollen kunstenaar is voor ons Nationaal Tooneel een wezentlijk verlies; want de heer Coryn was niet alleen een geliefd tooneelspeler, ook als kostumier van ons gezelschap heeft hij bewijzen van ernstige bekwaamheden en goeden smaak gegeven. De teraardebestelling had plaats den 30 Oogst jl., op het Kielkerkhof te Antwerpen. Eene zeer talrijke schaar vrienden uit de kunstwereld woonden de droeve plechtigheid bij. Behalve een groot getal tooneel- en letterkundigen, artisten, leden van den Gemeenteraad, enz. onzer stad, bemerkten wij o.a. den heer Hendrickx van het Nationaal Tooneel van Brussel en den heer Fauconnier van het Nederlandsch Tooneel van Gent. Drie redevoeringen werden bij het graf uitgesproken. Namens zijne kameraden van den Antwerpschen Schouwburg, sprak de heer H. Van Kuyk den betreurden kunstbroeder een hartelijk vaarwel toe, en zijne zoo diepgevoelde als sierlijke improvisatie maakte op al de aanwezigen een diepen indruk. Na hem spraken nog de heer Moreels, namens den kring Onder ons, en een afgevaardigde eener liefdadige maatschappij, wier naam ons ontsnapt.

- M. Carlier, historieschilder, overleden te Elsene, bij Brussel, in den ouderdom van 52 jaren. De heer Carlier was een gewezen laureaat uit den Staatsprijskamp (Prijs van Rome). Ofschoon hij niet zeer vele schilderijen heeft voortgebracht, toch heeft hij gelegenheid gevonden om zich in de kunstwereld een gunstig bekenden naam te maken.