De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 8

Nederlandsch tooneel.

Nieuw opgevoerd stuk: Marie Tudor, vertaald drama in drie afdeelingen.

‘'t Is een goed einde van een schoone reeks’ zòò besloot de Rotterdamsche Courant dezer dagen de beoordeeling der laatste voorstelling door het Nederlandsch Tooneelgezelschap aldaar gegeven. (‘Lady Tartuffe’ van Mad. de Girardin, opgevoerd ter beneficie van Mej. C. Beersmans.)

[p. 229]

Hetzelfde kunnen wij zeggen van het stuk waarmeê te Antwerpen de Nationale Schouwburg zijn tooneeljaar heeft gesloten, nl. Marie Tudor, een door den heer Arons naar Victor Hugo bewerkt nieuw drama, dat in menig opzicht een goed tooneelstuk schijnt te wezen... Wij zeggen ‘schijnt’ omdat wij niet in de mogelijkheid zijn geweest zelf die belangwekkende vertooning bij te wonen, die, volgens het getuigenis van een' onzer medewerkers, op waardige wijze de zeer voldoende reeks vertooningen van ons gezelschap heeft geëindigd.

Wij noemen die reeks zeer voldoende. En inderdaad, een enkele blik op de lijst der gedurende het afgeloopen tooneeljaar opgevoerde stukken volstaat om te bewijzen, dat de keuze daarvan oneindig beter is dan verleden jaar, en dus dat ook de stad een goede keuze heeft gedaan door den heer Driessens voor een nieuw tijdperk van drie jaren (18878-81) tot bestuurder te benoemen. Die lijst bevat niet minder dan 28 oorspronkelijke stukken, waaronder 12 die geheel het aantrekkelijke der nieuwheid hadden. Verder, als vertalingen, 28 stukken uit het fransch (waaronder 5 nieuwe) en tien uit het Duitsch, waaronder drie nieuwe.

De nieuwe oorspronkelijke tooneelwerken zijn: ‘Jan Dwars’ van H. Janssens (6 vertooningen); - ‘Simon Turchi’ (2 vert.), ‘De plaag der dorpen’ (3 vert.), Pardon! 't Is mijne vrouw! ‘(2 vert.), ‘Armoede en Grootheid’ (2 vert.), ‘Gered’ (1 vert.), vijf stukken van Ed. van Bergen; - ‘Hare hand of de dood!’ van Destanberg; - ‘In de kleeren van Mevrouw’ van Beelenkamp; (1 vert.); - ‘De Landverrader’ van Van Kuyk, (1 vert.); - ‘Martha de krankzinnige’ van Mevr. Slimbroek (1 vert.); - ‘De kus des doods’ van Paul Billiet (1 vert.); - ‘De familie De Vries’ van J. Ducaju (2 vert.).

Zooals wij in een vorig artikel hebben bestatigd, is dit jaar de onderneming des heeren Driessens nogtans alles behalve winstgevend geweest. Doch dit heeft hij met meestal zijne collegas gemeens. Meestal de tooneeldirecteurs, zoowel fransche als de vlaamsche en hollandsche, hebben in het afgeloopen tooneelsaizoen verliezen geleden.

[p. 230]

De kwijnende toestand waarin thans meer dan ooit handel en nijverheid verkeeren, is daar misschien wel voor een groot deel tusschen. Wat ervan zij, de zaak is zóó, en werd nog onlangs door een fransch blad in de volgende bewoordingen bevestigd:

‘Sur les quatre-vingt-dix théâtres lyriques environ de la province, de la Belgique ou de la Hollande, il y en a deux tout au plus qui ont gagné de l'argent, quatre ou cinq qui ont joint les deux bouts à grand' peine, et tous les autres ont perdu peu ou prou... prou plutôt que peu.’

En nu - zoo voegde het blad erbij - jonge lui, wordt maar tooneelbestuurder!

A.J. Cosyn.

P.S. - Wij vernemen dat de heer Victor Driessens, Bestuurder van den Antwerpschen Schouwburg, dezen zomer met zijn gezelschap in Zuidnederland rondreizen zal, om op de voornaamste Vlaamsche kermissen vertooningen te geven. Door den Antwerpschen bouwkundige Hartogh wordt te dien einde eene groote houten schouwburgtent vervaardigd, en dit derwijze dat ze op weinige uren tijds kan worden opgetimmerd of afgebroken.