De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 7

Brieven uit Zuid-Nederland.

Mechelen, 1 Mei 1877.

Sedert eenigen tijd is er in de Vlaamsche Beweging een geheel leger nieuwe strijders verschenen, een soort van nieuwe beweging, waarvan wij de beste vruchten mogen te gemoet zien: ik bedoel de Vlaamschgezindheid in de scholen.

De Vlaamsche jongelingen schijnen thans meer en meer te beseffen hoezeer het verfranscht onderwijs een noodlottigen invloed uitoefent op het slapend volkskarakter, hoezeer het noodig is, willen zij eens tot Vlaamsche mannen opgroeien, Vlaanderen's taal in hare rechten te herstellen. Om hunnen medeburgers en broeders nuttig te wezen moeten zij de volkstaal volkomen machtig zijn, en met den noodigen moed toegerust, om na hunne studiejaren als kloeke strijders voor onze rechtvaardige zaak meê te kampen. - Kringen en letterlievende genootschappen zijn ontstaan, vergaderingen belegd, taal- en letterkundige werkzaamheden op til gezet, allengs aangegrond en op vasten grond gebouwd.

In grooter getal dan men denkt, worden in de Middelbare Onderwijsgestichten van Oost- en West-Vlaanderen, Braband, Antwerpen en Limburg zelfs, van die jonge Vlamingen - moedige rekruten in het strijdperk - aangetroffen, wier liefde voor de volkstaal, hopen wij, met de jaren zal blijven versterken.

[p. 327]

En dat er leven zit in dat jonge volkje bewijst ons de reeds afgelegde baan. Zonder van de reeds lang bekende letterkundige uitgaven der Vlaamsche studenten uit de Hoogescholen van Gent en Leuven te gewagen, kunnen wij op lettervruchten van nog jeugdigeren wasdom wijzen: - ‘De Vlaamsche Vlag’ een viermaandelijksch tijdschrift door collegianen uit Rousselare uitgegeven, gaat zijn 4^den jaargang in, ‘Onze Dageraad’ een bundel proza en poëzie, is evenals de ‘Klimoprankskens’ van den student Pol. De Mont, geheel uitverkocht; een ander student A. Joos geeft eene reeks Liederen uit, en telt reeds vele inschrijvers.

Méér nog: ‘Spelersgilden’ geheel op zijn Oud-Vlaamsch ingericht, geven onder den schoolverloftijd goed verzorgde vlaamsche vertooningen. Te Brugge, Thielt, Rousselare en elders voert men de beste stukken onzer Vlamingen uit, en wel met den meesten bijval, o.a. ‘De Wacht over Vlaanderen’ door A. Rodenbach (student) gedicht, ‘Lodewijk van Nevers’, ‘De Witte Kaproenen’, enz

Doch, dit is nog niet alles. Met het oog op de toekomst, is er in princiep besloten een grooten Studentenbond te stichten. Te Gent heeft daarover reeds eene voorloopige vergadering plaats gehad.

Die Bond, die voor bijzondere strekking hebben zal: 1^o alle echt Vlaamsche studenten in eenen broederband te vereenigen; 2^o bij middel van verzoekschriften aan de overheden, op verbetering van den toestand van 't onderwijs in de Moedertaal aan te dringen, zal denkelijk tegen de September-vacancie ten volle ingericht zijn en dan eene algemeene vergadering van de Vlaamsche schooljeugd belegd worden.

Dit alles toont, meen ik, dat het hier niet eene loutere gril van jeugdige gemoederen geldt, maar die jonge strijders ernstig de verdediging der Vlaamsche taalbelangen op zich nemen. Neen, ons Vlaanderen is nog niet verloren! Conscience, de oude strijder die zooveel voor Vlaanderen deed en dan ook van de Vlaamsche jeugd als een vader wordt geliefd, had volkomen gelijk toen hij mij schreef ‘dat men nog wel het meeste goeds te verwachten heeft van het opkomende jonge geslacht.’

Men moge dan al of niet belang hechten aan die bedrijvigheid der Vlaamsche schooljeugd, stellig is het toch een verheugend verschijnsel dat dergelijke gevoelens in de jongere gemoederen ontkiemen.

M.K.P. Blauwvoet.

Brugge, 9 Juli 1877.

Waarde heer Opsteller,

Brugge slaapt!... Dus zong eens de vroeg gestorven Ledeganck; indien hij echter thans nog leefde, zoo zoude hij er mogen bijvoegen: ‘Doch het jonge West-Vlaanderen waakt en werkt.’

Antheunis, de verdienstelijke dichter componist van Thorhout, geeft on s

[p. 328]

eenen Liederkrans uit de naïeve Loverkens van Hoffmann von Fallersleben; Hinderyckx, onze veelbelovende stadgenoot, bereidt eene reeks liederen, met, begeleiding van piano, op gedichten van Theodoor Sevens. Onlangs bracht professor Schoofs er een drietal ten gehoore in den Dageraad; de ongeveinsde toejuichingen van het publiek bewezen, dat de voorgedragen stukken verstaan en genoten werden.

Tevens mag ik u melden, dat Sevens en Hinderyckx aan een vaderlandsch opera arbeiden, hetwelk nog vóor het aanstaande tooneeljaar zal gereed zijn. Dit zangspel schijnt ter verheerlijking van Brugge's volkshelden Breidel en De Coninck geschreven te worden; eene reden, om er met ongeduld naar uit te zien.

Het muziek-comiteit van West-Vlaanderen blijft evenmin werkeloos. Zoo heeft het, naar wij vernemen, den Heere Minister van Binnenlandsche Zaken eene vraag toegestuurd, om het groote Festival van 1878 voor Brugge te bekomen. Hopen wij, dat het Staatsbestuur zijne toestemming niet weigere! - Niet waar? het jonge West-Vlaanderen waakt wel degelijk, werkt wel ernstig. Wie weet, of het de sluimerendet Sedemaagd niet voor goed zal wekken!.. Het zij zoo!

P. Van Kinroy.

P.S. - Brugge slaapt... Maar op Zondag 15 Juli e.k. althans zal het des dichters wensch verwezentlijken en uit zijnen slaap ontwaken: Alsdan wordt in de oude Breydelstad de 775^ste verjaring van den voor Vlaanderen zoo roomvollen Guldensporen-Slag gevierd. Deze vaderlandsche manifestatie schijnt zeer indrukwekkend te zullen wezen.