De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 4

De Tentoonstelling van Beeldende Kunsten te Gent. - 1874. -

Vierde artikel (Slot).

H. Wulfaert, - Stallaert, - L. Philippet, - Van den Bergh, - C. Verlat, - A. Verwee, - E. De Pratere, - J. Stobbaerts, - Buitenlandsche schilders. - Beeldhouwers: P. De Vigne, - Van Biesbroeck, - Van der Linden, - J. Pecher, - Fabri, - De Plyn, - K. De Kesel, - J. Willems, - A. Peeters, - L. Mignon, - H. De Brucq, - Wante, enz.

Ofschoon op dit oogenblik reeds het Gentsch Salon gesloten is, toch meenen wij de rest onzer nota's te moeten benuttigen,

[p. 561]

en in een laatste artikel enkele door ons nog niet besprokene kunstvakken in overzicht te nemen.

Op Historisch gebied waren de schilderijen van wezentlijke verdienste vrij zeldzaam. Behalve de werken der heeren De Vriendt, Sunaert en Lebrun, reeds vroeger vermeld, troffen wij eene ‘Beatrix Cenci’ van H. WULFAERT aan. In de opvatting ligt veel goeds; doch in de uitvoering heerscht gemis aan leven en bezieling. Ook de overige tafereelen van dien schilder gaan aan dat euvel mank. Zijne figuren zijn te stijl, ze poseeren te veel. - Tot de Historieschildering (of althans tot het. Historisch Genre) behooren mede STALLAERT's beruchte ‘Kelder van Diomeed’ een drama, dat met veel talent, maar weinig waarheid is op 't doek gebracht, en verder eene groote schilderij van PHILIPPET, vooral opmerkelijk als kleur en groepeering. Op eenige schreden vandaar vestigde eene half met rouwfloers omhulde immortellenkroon onze aandacht op een goed tafereel van wijlen A. VAN DEN BERGH, wiens vroegtijdig afsterven wij in een vorig nummer van ons tijdschrift hebben vermeld.

In zake van Dierenschildering komt de palm toe, aan M.C. VERLAT, die ons andermaal eene kudde schapen voorstelt zooals hij alleen ze schilderen kan. Hoe meer en hoe aandachtiger men dit tafereel beschouwt, hoe sterker de begoocheling wordt. Ziedaar schapen, waarvan men met recht zeggen mag: ‘ze leven op het doek.’ - Veel genoegen deden ook de heeren A. VERWEE en E. de PRATERE, met hunne flink gepenseelde paarden. De heer Jan STOBBAERTS toonde zich andermaal een meester in het hondenschilderen. Zijne teekening laat nog al veel te wenschen over.

*_**

Thans een woord over de buitenlandsche schilders.

Noord-Nederland was te Gent door een aantal zijner meestbegaafde kunstenaars vertegenwoordigd. Wij hoeven slechts te wijzen op de twee prachtige zeegezichten des heeren MESDAG uit den Haag. Beide behooren tot de puikstukken der gansche Expositie. Een gezond realism, waarin tevens de grootsche

[p. 562]

poëzie der zee treffend doorstraalt, kenmerkt zijne gewrochten. - Ook in het Landschap hebben onze Noorderbroeders ditmaal vele en vrij verdienstelijke proeven geleverd. ‘Aan de trekvaart te Leiden’ van Th. de BOCK en een ‘Zicht te Zutphen’ van VERVEER, bezitten meer dan gewone hoedanigheden. Verders muntten nog als landschapschilders uit, MM. Baron van PALLANDT;. J.J. DESTRÉE, J.O. HAUS, van GORCUM, de VOGEL en de beide HUYGHENS. In verschillige andere vakken: MM. STORTEBEKER, wiens ‘Doode Vogels’ de toets van een uitstekenden colorist verraden, H. KOEKOEK en C. KANNEMANS twee voortreffelijke marineschilders, Mej. MOLIJN en Th. HANRATH.

Ook het even kunstlievende Duitschland heeft weer een aanzienlijk deel aan deze Vlaamsche tentoonstelling genomen. Inzonderheid de bekende ‘School van Dusseldorff’ droeg veel daartoe bij. - In het Genre bemerkten wij vooral: ‘De Wildstroopers’ van W. SIMMLER: stout gewaagd, maar goed geslaagd, - ‘Moederheil’ van Carl HUBNER, - ‘Op de Bleekerij’ een eigenaardig middeleeuwsch tafereeltje, - ‘Dankbaarheid’ van Prof. KRETZSCHMER, een allerliefst tooneeltje uit het kinderleven, - en de ‘Loreley’ van Prof. STEINBRUCK, waarvoor de schilder met zeer goeden uitslag het bekend gedicht van Heinrich Heine heeft gevolgd. Keurige landschappen leverden de heeren: W. BODE, A. BECKER, BERNARDI, Mej. BUDINGSKI en KLEIN.

Onder de Fransche schilders kwamen op den vóórrang: MM. CAROLUS-DURAN, die ook als beeldhouwer optrad, FEYEN-PERRIN, J.B. COROT. Eug. PETIT, G. DORÉ, J. LEFÈVRE, Eug. BELLANGÉ, RICHTER, enz.

Uit Zweden bewonderden wij een overheerlijk Winterzicht van L. MUNTHE, een echt meesterstuk. Niet onbelangrijke tafereelen hadden er de dames NORDLANDER en ZETTERSTROM.

Engeland had betrekkelijk weinig ingezonden. Alles bepaalde zich bij een half dozijn stukken, die zich dan nog niet ver boven 't middelmatige verhieven. Noemen wij enkel de heeren J. BERTRAND, NETLESHIP, en Tony DURY, welke

[p. 563]

laatste een geestige schets uit het politiek volksleven in Engeland leverde.

De verdienstelijkste vertegenwoordiger der Italiaansche schilderkunst was, volgens ons, de heer Ant. ROTTA. ‘De Goochelaar en zijne vrienden’ is een pereltje. Ook de heeren PITTARA, MARIANI, Ridder PUCINELLI en INNOCENTI deden zich als goede genreschilders voor.

_**_*

Onze Nationale Beeldhouwkunst bekleedde een waardigen rang. En wat wij met bijzonder genoegen aanstippen, is dat naast de oudere artisten - zooals de hoeren P. de VIGNE en van BIESBROECK, van Gent, van der LINDEN, van Leuven, J. PECHER en de PLYN, van Antwerpen, die allen hunnen kunstroem hebben gehandhaafd, - ook de jongere thans in betrekkelijk groot getal waren opgekomen.

Aan 't hoofd dezer jonge schaar bevond zich, naar ons inzien, de heer de KESEL, een oud-leerling der akademie van Gent. Een werk van veel verdienste is zijn portret van M. Dossche. Breed uitgevoerd, vol karakter en van eene verrassende gelijkenis. Het bas-relief: ‘het Oordeel van Salomo’ is een indrukwekkend gewrocht. Opvatting, samenstelling en modeleering zijn evenzeer te roemen. De typeering enkeler personnages scheen ons niet gansch van overdrijving vrij. Dit gebrek wist de heer De Kesel zeer goed te vermijden in zijn ‘Na het Bad’. In dit welgelukt vrouwenfiguur merken wij overigens oen zeer loffelijk streven naar oorspronkelijkheid op. - Liever dan zich bij eene loutere nabootsing der oude klassieke vormen te bepalen, heeft de jonge artist er zich blijkbaar op toegelegd aan zijn beeld een oprecht ‘vlaamsch’ karakter te geven. ‘Na het Bad’ is voor eene aanzienlijke som door een Belgischen liefhebber aangekocht geworden. Indien de heer De Kesel derwijze in studie en oefening blijft voortgaan, zal hij het eenmaal verre inde beitelkunst brengen.

Tot de beeldhouwerken die we gunstig hebben aangeteekend behooren verder: ‘De droom van den sater’ door Jos. WILLEMS (Mechelen), ‘Spotter’ door A. PEETERS (Antwerpen),

[p. 564]

‘Ragazzi Israëlita’ bronzen standbeeld, door L. MIGNON (Luik), het borstbeeld van wijlen Dr. Snellaert door Is de BRUCQ (Gent) en dat van Prof. Laurent door J. WANTE (id.)

Wij mogen dit overzicht van het Gentsch Kunstsalon niet sluiten zonder melding te maken van de in de Bovenzaal tentoonstelde Sterkwaterplaten, Waterverfschilderingen, Gravuren, Teekeningen, enz. In die verschilligen vakken kwamen min of meer merkwaardige bijdragen voor van de heeren: Jos. DIRKS (Antwerpen) H. SEGERS (id.) A.M. OOMEN (id.) Mevr ROLIN JACQUEMYNS (Gent) LENAIN (Bergen) Edm. BUISSERET (Brussel) en G. BIOT (id.)

Als een doorslaand bewijs van de hooge belangstelling die de Gentsche expositie heeft opgewekt - ondanks de tegenkanting der fransche pers uit het centraliseerende Brussel, - zij hier ten slotte aangestipt dat de totale som der verkochte kunstwerken tot meer dan 300,000 frs. beloopt.

A.J. Cosyn.